قطب راوندی روایت کرده از ابراهیم بن موسی قزاز و بود او روزی در مسجد رضا علیه السلام به خراسان گفت مبالغه کردم سؤال و طلب چیز از حضرت امام رضا علیه السلام پس بیرون رفت آن حضرت به جهت استقبال بعضی ازآل ابو طالب پس وقت نماز آمد و آن حضرت میل کرد به سوی قصری که آنجا بود پس فرود آمد در زیر سنگ بزرگی که نزدیک آن قصر بود و من آن حضرت بودم و نبود با ما ثالثی. پس فرمود اذان بگو.
گفتم: درنگ کنید تا برسند به مااصحاب ما. فرمود: بیامرزد خدا ترا تأخیر مینداز نماز را از اول وقتش بآخر وقتش بدون علتی بر تو. ابتدا کن به اول وقت. یا آنکه فرموده بر تو باد همیشه به اول وقت، پس من اذان گفتم و نماز خواندیم.(1)

1) منتهی الآمال جلد دوم صفحه 881