توجه به خیام و نماز

امام حسین علیه السلام در عین جنگ، ناگزیر است گاهگاهى از اهل حرم خبر گیرد. حالو احوال آنها را بپرسد، به آنان دلدارى و تسلیت دهد، در آنان آمادگى براى مصائب بعدى را فراهم سازد.
از سوى دیگر او در خیمه بیمارى دارد، امام سجاد علیه السلام، که تمام روز عاشورا در حال بیمارى شدید و گاهى در حال اغماء است. هر چند گاهى سرى به خیمه او مى زد، با او سخن مى گفت، ودایع امامت را به او مى سپرد.
آخر او امام بعدى است، رئیس قافله اسیران است او باید رسالت خطیر بعدى را بر عهده گیرد.
در عین حال، وقت نماز است. او باید به نماز بایستد و در میان مردم و در میدان جنگ نماز بخواند تا هم شبهه کفر و بى ایمانى را از خود بزداید و هم به دیگران بفهماند که نماز مهم است و در هیچ حالتى از حالات حتى در بحبوحه جنگ و فراموش نمى گردد. حتى در میان تیر و شمشیر و حتى با چهره خونین.(1)

1-در مکتب مهتر شهیدان ، ص 426.

جلوه نماز در کربلا عباس عزیزی