حضرت فاطمه (ص) شخصاً به نماز علاقة فراوانی داشت و هروقت می‌خواست از خدا چیزی بخواهد، متوسل به نماز می‌شد. حضرت علی (ع) به منزل خود وارد شد، بعد از آنکه سه روز بر حضرت علی (ع) و زهرا (س) گذشت که چیزی به عنوان غذا نخورده بودند؛ علی (ع) وارد منزل شد که رسول خدا (ص) نشسته و فاطمه (س) نماز می‌خواند و بین این دو نفر چیزی سرپوشیده است. وقتی که فاطمه (س) از نماز فارغ شد، روپوش از آن برداشت، دید که کاسه‌ای بزرگ مملو از نان و گوشتاست.
حضرت علی (ع) فرمود : «‌یا فاطمه! این از کجا برایت آمده؟»
گفت :« از جانب خدا نازل گردیده؛ خدا به هر که بخواهد روزی می‌دهد.»
رسول خدا (ص) فرمد: « آیا می‌خواهید نظیر این را برای شما نقل کنم؟ گفتند: بلی.
فرمود: یا علی! مثال شما مثل زکریا است که هر وقت بر حضرت مریم وارد می‌شد، می‌دید که او در محراب عبادت است و در پیشگاه وی خوراک مهیا نهاده است، می‌فرمود : «‌ای مریم! این از کجا آمده است؟ مریم در جواب می‌گفت: از جانب خدا، خدا به هر کس که بخواهد روزی می‌دهد. آنگاه آن غذا را یک ماه خوردند وآن کاسه همان ظرفی است که حضرت قائم مهدی (عج) در آن غذا خواهد خورد و آن ظرف هم اکنون نزد ما (امام باقر) موجود است.

منبع:بحارالانوار، ج42،ص31