حضرت آدم(ع) کدام نماز را خواند و سپس توبه کرد؟
حضرت آدم(ع) کدام نماز را خواند و سپس توبه کرد؟

روایاتی در مورد نمازهایی هنگام توبه حضرت آدم(ع) وجود دارد:
1. امام حسن مجتبی(ع)به نقل از امام علی(ع) میفرماید که عدّهاى از یهود نزد پیامبر اسلام(ص) آمده و داناترین آنها درباره مسائلی از آنحضرت سؤالهایی کرد؛ یکی از این پرسشها این بود که چرا خداوند عزّ و جلّ این نمازهاى پنجگانه را در طول شبانه روز در پنج نوبت بر امّت تو واجب کرد؟ پیامبر در قسمتی از سخنان خود(که به پرسش ما مربوط است) فرمود: «...نماز مغرب، همان ساعتى است که خداوند عزّ و جلّ بر آدم(ع) بخشید و توبهاو را در آن موقع قبول فرمود. فاصله میان وقتى که آدم از آن درخت تناول کرد تا موقعى که خداوند عزّ و جلّ توبه او را قبول کرد سیصد سال بود بر حسبروزهاى دنیا و بر حسب روزهاى آخرت که هر روز از روزهاى آن به اندازه هزار سال است، این مدّت از عصر تا شام بود و حضرت آدم سه رکعت نماز بجاى آورد یکرکعت جهت کفاره گناه خودش و یک رکعت به عنوان کفّاره گناه حوّا و رکعتى دیگر به شکرانه پذیرفته شدن توبهاش، پس خداوند عزّ و جلّ این سه رکعت نمازرا بر امّت من واجب فرمود».[1]
2. امام صادق(ع): «...پس جناب آدم(ع) از عرفات بیرون آمد و عبورش بر هفت کوه افتاد، و به دستور جبرئیل بر سر هر کوهى چهار تکبیر گفت سپس دو سوم از شب رفته بود که به وادى جمع (مشعر) رسید، در آنجا بین نماز مغرب و عشاء راجمع نمود و به همین خاطر آنجا را وادى جمع نامیدند».[2]
1. امام حسن مجتبی(ع)به نقل از امام علی(ع) میفرماید که عدّهاى از یهود نزد پیامبر اسلام(ص) آمده و داناترین آنها درباره مسائلی از آنحضرت سؤالهایی کرد؛ یکی از این پرسشها این بود که چرا خداوند عزّ و جلّ این نمازهاى پنجگانه را در طول شبانه روز در پنج نوبت بر امّت تو واجب کرد؟ پیامبر در قسمتی از سخنان خود(که به پرسش ما مربوط است) فرمود: «...نماز مغرب، همان ساعتى است که خداوند عزّ و جلّ بر آدم(ع) بخشید و توبهاو را در آن موقع قبول فرمود. فاصله میان وقتى که آدم از آن درخت تناول کرد تا موقعى که خداوند عزّ و جلّ توبه او را قبول کرد سیصد سال بود بر حسبروزهاى دنیا و بر حسب روزهاى آخرت که هر روز از روزهاى آن به اندازه هزار سال است، این مدّت از عصر تا شام بود و حضرت آدم سه رکعت نماز بجاى آورد یکرکعت جهت کفاره گناه خودش و یک رکعت به عنوان کفّاره گناه حوّا و رکعتى دیگر به شکرانه پذیرفته شدن توبهاش، پس خداوند عزّ و جلّ این سه رکعت نمازرا بر امّت من واجب فرمود».[1]
2. امام صادق(ع): «...پس جناب آدم(ع) از عرفات بیرون آمد و عبورش بر هفت کوه افتاد، و به دستور جبرئیل بر سر هر کوهى چهار تکبیر گفت سپس دو سوم از شب رفته بود که به وادى جمع (مشعر) رسید، در آنجا بین نماز مغرب و عشاء راجمع نمود و به همین خاطر آنجا را وادى جمع نامیدند».[2]
[1]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 211 و 213، قم، دفتر نشر اسلامی، چاپ دوم، 1404ق.
[2]. شیخ صدوق، علل الشرائع، ج 2، ص 400، قم، داورى، چاپ اول، 1966م.
[ شنبه 26 دی 1394 ] [ 3:12 PM ] [
فروزان ]