نمازش را به صورتش بزنید 

 پیغمبر اکرم(ص) فرمود آنگاه که بنده از نماز فارغ می‏شود و حاجتی از خدا نمی‏خواهد. خدا به فرشته ‏هایش می‏گوید: «اُنْظُرُوا إِلَى عَبْدِی»؛ به اینبنده من نگاه کنید، «فَقَدْ أَدَّى فَرِیضَتِی»، نماز واجبش را خواند، «وَلَمْ یَسْأَلْ حَاجَتَهُ مِنِّی»؛ اما از من درخواستی نکرد؛ «کَأَنَّهُ قَدِ اسْتَغْنَى عَنِّی»؛ مثل اینکه او خودش را از من بی‏نیاز می‏داند که چیزی از من نمی‏خواهد. اگر خودش را نیازمند می‏دیدید، الآن که به حسب ظاهر،بالاترین عملی را که عبودیت و بندگی در آن جلوه می‏کند ـ‏یعنی نماز‏ـ را به جا آورده است، از من درخواست می‏کرد. «کَأَنَّهُ قَدِ اسْتَغْنَى عَنِّی»؛ مثل اینکه خودش را از من بی‏ نیاز می‏ بیند. «خُذُوا صَلَاتَهُ»، نمازش را بگیرید، «فَاضْرِبُوا بِهَا وَجْهَهُ».(مستدرک الوسائل، 5، 29) نمازش را به صورتش بزنید. این کنایه از عدم قبولی نماز است. خدا می‏گوید این نماز خواندنت را من نمی ‏پذیرم.
منبع:خبرگزاری مهر