جایگاه والا و بالای نماز در اسلام

   دوم: سر در بهترین جایگاه است. ممکن است یک چیزی مثل گنج، طلا در آن باشد، اما این طلا را ممکن است زیر پایه بگذارند. سر هم همه‌ی اعضا درونش است، یعنی بسیاری از اعضا در سر است. هم بالا است. در نماز گفتند: بالاترین نقطه را روی خاک بگذار. پیشانی! نگفتند: اینجا را به خاک بمال. نگفتند: پاشنه‌ی پا را به خاک بمال. گفتند: بلندترین نقطه. زن که سر نماز می‌رود هرچه طلا دارد به خودش آویزان کند و مردی که طلا برایش حرام است، حتی انگشتر نامزدی سر نماز می‌رود، دربیاورد.
چون نماز با حلقه‌ی طلا حرام، گناه، باطل است. مردی که طلا برایش حرام است، ولی باید بهترین لباس و عطر را مصرف کند. زن، مرد یعنی نماز جایگاهش بالا است. هم اعضای زیادی دارد، یعنی هم همه‌ی کمالات تقریباً در نماز است. هم جایگاه نماز بالا است. مثل سر که بالا است.

سوم:مرکز فرماندهی و حافظ بدن است. سر مرکز فرماندهی است و حافظ بدن. یعنی با چشم آدم می‌بیند که نیفتد. دست و پایش نشکند. همینطور که سر بدن را حفظ می‌کند، نماز هم باقی چیزها را حفظ می‌کند. یعنی الان این عمامه‌ای که سر من است، من را حفظ می‌کند. هیچ وقت در خیابان نمی‌دوم. می‌گویم: آخوند است.زشت است روحانی بدود. هیچ وقت حاضر نیستم در خیابان تخمه بشکنم. ولو غیر از ماه رمضان! خود لباس، شما لباس سفید بپوشی، خودت روی زمین سیاه نمی‌نشینی.
خواسته باشی با کسی چرت و پرت بگویی، می‌گویی: ببین اینجا کنار مسجد است. اینجا مسجد است. جای دیگر برویم. آنطرف تر برویم. یعنی اصلاً سر در مسجد، کاشی‌کاری‌های مسجد «انّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ» (عنکبوت/45) می‌گوید:ببین اینجا مسجد است. آنطرف‌تر برویم. اینجا روضه است. اگر یک آیت الله نشسته باشد، حالا هرچه هم افراد بذله‌گو و شوخی کن باشند می‌گویند: ببین! جلوی آقا شوخی نکن. آن اتاق برویم. یعنی خود نماز آدم را... حتی زمان شاه شهربانی زمان شاه هر سال اعلام می‌کرد که آمار فساد در ماه رمضان کمتر است.

آمار فساد! چون تمام گناهان ما اگر دسته‌بندی کنیم، حالا تمام چه عرض کنم.بگوییم: اکثر! اکثر گناهان ما از دو تا ریشه آب می‌خورند. یا از شهوت است یا از غضب. چاقوکشی‌ها، قتل‌ها، نمی‌دانم سرقت‌ها یک سری گناهان ریشه‌اش غضب است. یک سری گناه‌ها هم ریشه‌اش شهوت است. و گرسنگی که آدم ماه رمضان می‌خورد، این دو تا ریشه را می‌خشکاند. یعنی کنترل می‌کند. وقتی غضب و شهوتپایین آمد، مفاسد هم کم می‌شود. وقتی به ریشه‌ها آب نرسید، شاخه‌ها هم پر وبالی ندارد. به همین خاطر گفتند: روزه سر است.
منبع: پایگاه مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن