شهادت به رسالت

  ((وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدَهُ وَ رَسُولُه )) و گواهى مى دهم که محمّد بنده و رسول اوست .

بندگى بالاترین مقام انبیا، بلکه مقدمه مقام رسالت و نبوّت است : ((عَبْدُهُ وَ رَسوُلُه ))

عبودیت است که پیامبر را به معراج مى برد: (سُبْحانَ الَّذى اَسْرى بِعَبْدِهِ)(367) و وحى آسمانى را بر او نازل مى کند: (نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا)(368)

خداوند نیز پیامبرانش را به بندگى خود ستایش مى کند، در مورد حضرت نوح علیه السلام مى فرماید: (اِنَّهُ کانَ عَبْداً شَکُوراً)(369) و درباره حضرت داود علیه السلام (نِعْمَ الْعَبْدُ)(370)

یکىاز تفاوت هاى انبیا با نوابغ و مخترعین آنست که آنها نبوغ و خلاقیت خود رادر اثر تیزهوشى و پشتکار و تمرین بدست آورده اند، امّا انبیا معجزات خود را در اثر بندگى خدا و در سایه لطف خدا پیدا کرده اند و بندگى منشاء همه مقامات انبیاست .

اقراربه عبودیّت پیامبران ، ما را از هرگونه غلوّ و افراط و زیاده روى در مورد مقامات اولیاى خدا بازمى دارد، تا بدانیم پیامبر هم که برترین فرد خلق است ،بنده خداست .

ناگفتهپیداست این شهادت باید از روى صدق و حقیقت باشد وگرنه منافقین هم در نزد پیامبر شهادت به رسالت مى دادند و قرآن مى فرماید: خداوند شهادت مى دهد که تو رسول او هستى ، اما منافقان دروغ مى گویند، زیرا گواهى آنان صادقانه نیست .(371)

367-سوره اسراء، آیه 1.

368-سوره بقره ، آیه 23.

369-سوره اسراء، آیه 3.

370-سوره ، ص ، آیه 30.

371-سوره منافقون ، آیه 1.