حکمت هاى سجده

   ازامیرالمؤ منین على علیه السلام درباره حکمت هاى سجده پرسیدند، حضرت فرمود:سجده اوّل ، یعنى آنکه در ابتدا خاک بودم و چون سر از سجده برمى دارى یعنىاز خاک به دنیا آمدم . سجده دوم یعنى دوباره به خاک بازمى گردم و سر برداشتن از آن ، یعنى در قیامت از قبر برمى خیزم و محشور مى شوم .(285)

امامصادق علیه السلام مى فرمایند: چون سجده براى خداست پس نباید بر خوردنى ها وپوشیدنى ها که مورد توجه اهل دنیاست ، سجده کرد. سجده باید انسان را متوجهخدا سازد نه شکم و لباس و مادّیات .(286)

درحدیث مى خوانیم : دلیل سجده سهو براى هر کم و زیادى سهو و یا کلام و قیام وقعود نابجا، آن است که ابلیس تو را گرفتار حواس پرتى کرد و در نماز تو خللى ایجاد نمود، پس تو بعد از نماز دو سجده بجاى آور تا بینى او به خاک مالیده شود و بداند هر لغزشى ایجاد کند تو دوباره در برابر خداوند به سجده مى افتى .(287)

حضرتعلى علیه السلام فرمودند: ظاهر سجده ، صورت گذاردن بر خاک از روى اخلاص وخشوع است ، اما باطن آن دل کندن از همه امور فانى و دل بستن به سراى باقى ورهایى از تکبر، تعصّب و تمام وابستگى هاى دنیوى است .(288)

285-بحار، ج 85، ص 139.

286-الفقیه ، ج 1، ص 272.

287-وافى ، ج 8، ص 992.

288-مستدرک وسائل ، ج 4، ص 484