تعقیبات نمازهاى روزانه

الف) دعاى بعد از نماز صبح
اَللّهُمَّ صَلِّ علَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اهْدِنى لِمَا اخْتُلِفَ فیهِ مِنَ الْحَقِّ بِاِذْنِکَ اِنَّکَ تَهْدى مَنْ تَشآءُ اِلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ.
بار خدایا! رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد، وراهنمایى کن مرا در آنچه مورد اختلاف است به حقّ، با اجازه خود؛ زیرا تو هر که را خواهى، به راه راست، راهنمایى.
ب) تعقیب نماز ظهر
لااِلهَ اِلَّا اللَّهُ الْعَظیمُ الْحَلیمُ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْکَریمُ اَلْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمینَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مُوجِباتِ رَحْمَتِکَ وَ عَزآئِمَ مَغْفِرَتِکَ وَ الْغَنیمَةَ مِنْ کُلِّ بِرٍّ وَالسَّلامَةَ مِنْ کُلِّ اِثْمٍ اَللّهُمَّ لا تَدَعْ لى ذَنْباً اِلاَّ غَفَرْتَهُ وَلا هَمّاً اِلاَّ فَرَّجْتَهُ وَ لا سُقْماً اِلاَّ شَفَیْتَهُ وَ لا عَیْباً اِلاَّ سَتَرْتَهُ وَ لا رِزْقاً اِلاَّ بَسَطْتَهُ وَ لا خَوْفاً اِلاَّ امَنْتَهُ وَ لا سُوءً اِلاَّ صَرَفْتَهُ وَ لا حاجَةً هِىَ لَکَ رِضاً وَلِىَ فیها صَلاحٌ اِلاَّقَضَیْتَها یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ امینَ رَبَّ الْعالَمین
نیست معبودى به حق، جز خداى بزرگ و بردبار. نیست معبودى به حق، جز پروردگار عرش کریم. سپاس براى پروردگار عالمیان است. بار خدایا! من از تو خواهم موجبات رحمتت و تصمیمات آمرزش تو و بهره از هر نیکى و سلامت از هر گناه. بار خدایا! گناهى را بر من مَنِه، جز آنکه بیامرزى و اندوهى مده، مگر که به شادى تبدیل کنى، و همه بیمارى، مگر که بهبود بخشى و هیچ عیبى، مگر که بپوشى، و هیچ رزقى، مگر که فراوان کنى، و هیچ ترسى، مگر که امنیّت دهى، و هیچ بدى، جز آن که بگردانى آن را، و هر حاجتى که پسند تو و صلاح من باشد، برآور آن را، اى مهربانترین مهربانان، اجابت کن اى پروردگار عالمیان!
ج) این تعقیب نماز عصر
اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ ذُوالْجَلالِ وَالْإِکْرامِ وَ اَسْئَلُهُ اَنْ یَتُوبَ عَلَىَّ تَوْبَةَ عَبْدٍ ذَلیلٍ خاضِعٍ فَقیرٍ بآئِسٍ مِسْکینٍ مُسْتَکینٍ مُسْتَجیرٍ لا یَمْلِکُ لِنَفْسِهِ نَفْعاً وَ لا ضَرّاً وَ لا مَوْتاً وَ لا حَیوةً وَ لا نُشُوراً اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُبِکَ مِنْ نَفْسٍ لا تَشْبَعُ وَ مِنْ قَلْبٍ لا یَخْشَعُ وَمِنْ عِلْمٍ لا یَنْفَعُ وِ مِنْ صَلوةٍ لا تُرْفَعُ وَ مِنْ دُعآءٍ لا یُسْمَعُ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ الْیُسْرَ بَعْدَ الْعُسْرِ وَ الْفَرَجَ بَعْدَ الْکَرْبِ وَ الرَّخآءَ بَعْدَ الشِّدَّةِ اَللّهُمَّ ما بِنا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْکَ لااِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اَسْتَغْفِرُکَ وَ اَتُوبُ اَلِیْکَ
آمرزش جویم از خدایى که پرستیده شایستهاى جز او نیست. زندهاى است پاینده و بخشاینده ومهربان و صاحب جلال و کرم؛ و از او مىخواهم مرا پذیرا گردد، چونان بنده خوارِ فروتن درویشِ فگار گداىِ وامانده پناهندهاى که براى خود، مالک سود وزیان و مرگ و زندگانى و رستاخیز نیست. بار خدایا! به تو پناه برم از نفسى که سیر نشود، و از دلى که نهراسد، و از دانشى که بهره ندهد، و از نمازى که بالا نرود.
د) دعاى پس از نماز مغرب
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مُوجِباتِ رَحْمَتِکَ وَ عَزآئِمَ مَغْفِرَتِکَ وَ النَّجاةَ مِنَ النَّارِ وَ مِنْ کُلِّ بِلِیَّةٍ وَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ وَ الرِّضْوانِ فى دارِ السَّلامِ وَ جِوارِ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَآلِهِ اَلسَّلامُ اَللّهُمَّ ما بِنا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْکَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اَسْتَغْفِرُکَ وَ اَتُوبُ اِلَیْکَ
بار خدایا! از تو مىخواهم وسایل رحمتت را، و تصمیمات آمرزش تو را، و نجات از آتش و از هر بلایى را، و کامیابى به بهشت و رضوان در خانه سلامت و همسایگى پیامبرت محمّد - که بر او و خاندانش درود باد - بار خدایا! آنچه نعمت داریم از توست، خدایى جز تو نیست، از تو طلب آمرزش مىکنم و به سوى تو توبه مىکنم.
ه) تعقیب نماز عشا
اَللَّهُمَّ اِنَّ مَغْفِرَتَکَ اَرْجى مِنْ عَمَلى وَاِنَّ رَحْمَتَکَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى اَللّهُمَّ اِنْ کانَ ذَنْبى عِنْدَکَ عَظیماً فَعَفْوُکَ اَعْظَمُ مِنْ ذَنْبى اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ اَکُنْ اَهْلاً اَنْ تَرْحَمَنى فَرَحْمَتُکَ اَهْلٌ اَنْ تَبْلُغَنى وَتَسَعَنى لِأَنَّها وَسِعَتْ کُلَّ شَىْءٍ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرَّحِمینَ
بار خدایا! به راستى که آمرزشت امید بخشتر از کردار من است، و به راستى رحمت تو وسیعتر از گناه من است. بار خدایا! اگر گناه من نزد تو بزرگ است؛ امّا عفو و گذشت تو بزرگتر از گناه من است. بار خدایا! اگر من اهل نیستم که به رحمت تو نایل شوم، ولیکن رحمت تو شایسته است که به من برسد و مرا فراگیرد؛ زیرا رحمتِ تو همه چیز را فرا گرفته است، به مهر تو اى مهربانترینِمهربانان!
البته این دعا، از تعقیبات مشترک است که مىتوان آن را پس از نمازهاى دیگر هم خواند.
منابع:
- مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمى، افتخارى، تهران، 1375 ش، ص 19.
- همان، ص 16
- همان
- همان
- همان، ص 15.