خدایمنان از روی لطف بی پایانش بر ‌آدمیان منت نهاده وبه‌آنها اجازه عروج به عالم ملک وملکوت وتقرب هر چه بیشتر به ذات مقدسش را عطا فرموده ونماز را نردبان ترقی و ابزار ارتقاء به عالم بالا قرار داده است به طوریکه در این زمینه امام علی– علیه السلام – می فرمایند:

«الصَّلوة قربانُ کلِّ تقی(49)» « نماز موجب تقرب هر پرهیزگاری به خداست.»

انسانخاکی که همواره اسیر امیال نفسانی وغرایز حیوانی است به هنگام نماز ، پردههای ظلمانی جهان ماده را کنار می زند ، جاذبة دست وپاگیر کره خاکی را می شکند ،

 موانعنیرومند عالم سفلی را از جلو پایش بر می دارد و به جهان بالا راه می یابد ،با خدای خودبی واسطه سخن می‌گوید راز دل می کند وخود را از چنگال نفس وشیطان می رهاند(50)وبه مقام قرب الهی نایل می گردد.

بهخصوص که خودبا انتخاب خود از نمازهای مستحب نیز در این زمینه کمک بگیرد همانگونه که امام کاظم - علیه السلام - درمورد نمازهای نافله فرموده اند: «صَلَواتُ النَوافِل قُرُباتُ کُلِّ مُؤمِنْ(51) « نمازهای نافله ، وسیله تقرب مؤمنان به خداست.»

49. محمد محمدی ری شهری ،همان، ج 7ص3094 حدیث،  10537.
50. شهید ثانی ، اسرارالصلوه ، علی اکبر مهدی پور ص 5 .
51. محمد باقر مجلسی ، همان ، ج 82 ، ص 308 ، حدیث 6 .