از خدا چه بخواهیم؟

انسان در همة امور محتاج خداوند است و برای برآورده شدن حاجت نباید متکی به وسایل و وسایط عادی و ظاهری باشد. هر چه هست از خداست، هر چند خداوند نعمت‌های خود را با واسطه به بندگان می‌رساند. در حدیث قدسی آمده است: خداوند به موسی فرمود: هر چه را که احتیاج داری از من بخواه حتی علف گوسفند و نمک طعامت را.[1] امّا بهتر است وقتی بندة محتاج در مقابل خداوندی بی‌نیاز می‌ایستد و از او درخواست می‌کند، نعمت‌های بزرگ و ارزشمند بخواهد چرا که برای خداوند، اعطای نعمت هیچ زحمتی ندارد و کوچک و بزرگ آن نزد خداوند مساوی است. در اینجا با توجه به روش معصومین ـ علیهم السّلام ـ به چند نمونه اشاره می‌کنیم:

1. دعا برای والدین

پدرو مادر واسطة به وجود آمدن انسان هستند و همچنین بیشترین زحمات هر شخصی برعهدة والدین اوست، لذا در اسلام احترام و نیکی به آنها بسیار مورد تأکید قرار گرفته است، چنان که در آیات مختلف قرآن،[2] بعد از امر به عبادت خدا وشریک قرار ندادن برای او، امر به احسان به والدین شده است. و از آنجا که انسان هر چه به والدین خود خدمت کند، از عهدة سپاس از زحمات آنان بر نمی‌آید، یکی از راه‌های جبران زحمات، دعای خیر در حق آنان است. چنان که حضرت ابراهیم و نوح ـ علیهم السّلام ـ برای والدین خود طلب مغفرت می‌کنند.[3] و امام سجاد ـ علیه السّلام ـ در صحیفة سجادیه دعایی مخصوص در حق والدین دارد.[4]

2. طلب خیر برای دیگران

پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ می‌فرمایند: وقتی دعا می‌کنید برای عموم مردم دعا کنید که باعث اجابت دعاست.[5] خداوند نه از برآوردن حاجات ناتوان است و نه در اعطای آن بخل می‌ورزد: پس اگر کسی برای دیگران خیر بخواهد، خداوند به خاطر خیرخواهی او برای دیگران، حاجت او را برآورده می‌کند.

[1] . شیخ حر عاملی، وسایل الشیعه، ج 7، ص 32.

[2] . بقره، 83؛ نساء، 36؛ انعام، 151؛ اسراء، 23.

[3] . ابراهیم، 41؛ نوح، 28.

[4] . صحیفه سجادیه، دعای 24.

[5] . علامه مجلسی، بحار الانوار، ج 90، ص 313.