ثواب شب زنده دارى با قرآن

  جابربن اسماعیل از امام صادق (ع)، و آن حضرت از پدرشان امام محمد باقر (ع) روایت کرده است که: مردى از امیر مؤمنان على (ع) درباره شب زنده دارى با تلاوت قرآنسؤال کرد، فرمود: تو را مژده مى دهم به اینکه: هر کس یکدهم از شب را با اخلاص پاک و با امید به پاداش الهى به خواندن نماز بسر برد، خداوند به فرشتگانش دستور مى دهد تا به شماره روئیدنیها در آن شب -از برگها و دانه هاو درختان- و به شماره نى ها و ساقه هاى نرم و تازه رسته براى او ثواب بنویسند؛ و اگر کسى یک نهم از شب را به نماز بگذارند، خداوند ده دعاى او رامستجاب فرماید، و در روز قیامت، نامه اعمالش را به دست راستش مى دهد؛ و اگر کسى یک هشتم از شب را به اداى نماز بسر برد، خداوند ثوابى برابر با اجریک شهید صابر و مخلص را به وى کرامت کند و شفاعت او را در حق اهل بیت خود پذیرفته مى شود؛ و هر کس یک هفتم از شب را مشغول نماز باشد، با سیمائى درخشان و نورانى چون ماه شب چهاردهم محشور مى شود و با کسانى که (از عذاب الهى) در امانند، از صراط عبور مى کند؛ و اگر کسى در یک ششم از شب نماز را بپا دارد، در زمره کسانى که (با توبه قبول) به سوى پروردگار بازگشته اند، قرار مى گیرد و تمام گناهان گذشته و آینده او آمرزیده مى شود؛ و اگر کسى یکپنجم از شب را به نماز بگذارند، در بهشت با حضرت ابراهیم خلیل(ع) همنشین خواهد بود؛ و کسى که یک چهارم از شب را صرف خواندن نماز کند، در روز قیامت در صف اول رستگاران قرار مى گیرد و (به سرعت) همانند تندباد از صراط بگذرد و بدون حساب وارد بهشت شود؛ و اگر کسى یک سوم شب را به اقامهنماز صرف کند، هیچ فرشته اى (از فرشتگان خدا) را ملاقات نمى کند مگر آنکه بر منزلت و مقام او در نزد پروردگار عالم حسرت مى خورند، و به او گفته مى شود که از هر درى از درهاى هشتگانه بهشت که خواهى، وارد شو؛ و اگر کسى نیمىاز شب را به نماز مشغول شود، اگر (به مثل) هفتاد هزار برابر (وزن یا حجم) زمین را پر از طلا کنند، به پاداشى که خداوند براى او مقرر کرده است، برابرى نکند و اجر او در ازاى این عمل از آزاد کردن هفتاد بنده از فرزندان حضرت اسماعیلبیشتر است؛ و اگر کسى دو سوم از شب را صرف اقامه نماز کند، براى او به شماره شنهاى بیابان عالج، حسنه نوشته مى شود که کمترین حسنه او از ده برابر(وزن) کوه احدسنگین تر است؛ و کسى که در طول شب به نماز و تلاوت قرآن کریم مشغول گردد وهماره در حال رکوع و سجود و ذکر خدا باشد، براى او (در نامه اعمالش) به اندازه اى حسنه و پاداش مى نویسند که کمترین آن این است که: همانند روزى کهاز مادر زاده شده است از (آلودگى) گناهانش، پاک مى شود؛ و به شماره تمام حسنات الهى، درجات قرب و منزلتش افزونى گیرد، و قبرش نورانى شود، دلش را ازآلودگیهاى ناشى از حسد پاک و پاکیزه گردد، و از عذاب قبر ایمنش کنند، و برات آزادى از آتش جهنمبه او دهند و در محشر با کسانى که از عذاب الهى در امانند، محشور مى شود، وخداوند به فرشتگان خود فرماید: به بنده من بنگرید که شبى را در طلب خشنودىمن بسر برده و به عبادت من مشغول بوده است، او را در فردوس جاى دهید، و درفردوس از براى او صد هزار شهر است و در هر شهرى آنچه را که میل آدمى به آنهاست، فراهم است، و هر چیزى که آدمى با دیدن آن احساس لذت مى کند در آن مهیا، و نعمتهاى دیگرى که هرگز در خاطر کسى خطور نمى کند، آماده است، و اینها (که برشمرده شد) سواى خیر کثیر و قرب و منزلتى است که من براى او در نظر گرفته ام.
 

شیخ صدوق- ثواب الأعمال و عقاب الأعمال- صفحه 44

محمدبن علی ابن بابویه- پاداش نیکی‏ها و کیفر گناهان- صفحه 129