«عن إبراهیم بن أبی البلاد قال قلت لأبی الحسن ع أی شی ء لمن صلى صلاة جعفرقال لو کان علیه مثل رمل عالج و زبد البحر ذنوبا لغفرها الله له قلت هذه لنا قال فلمن هی إلا لکم خاصة قال قلت فأی شی ء یقرأ فیها من عرض القرآن قال لا اقرأ فیها إذا زلزلت و إذا جاء نصر الله و إنا أنزلناه فی لیلة القدر و قل هو الله أحد؛ ابراهیم بن ابى البلاد نقل مى کند که از امام رضا(ع) ثواب نماز جعفر را پرسیدم، فرمود: اگر گناهان او (خواننده این نماز) به اندازه شنهاى بیابان عالج (کنایه از زیاد بودن) و کف دریا (کنایه از گناهان بیشمار) باشد، خداوند آنها را مى آمرزد. گوید که باز پرسیدم: این آمرزش، اختصاص به شیعیاندارد؟ فرمودند: بلى! اختصاص به شما دارد. عرض کردم: در این نماز چه سوره اى از قرآن باید تلاوت شود؟ فرمودند: سوره زلزله و سوره نصر و سوره قدر و سوره توحید».

منابع:شیخ صدوق- ثواب الأعمال و عقاب الأعمال- صفحه 41

محمدبن علی ابن بابویه- پاداش نیکی‏ها و کیفر گناهان- صفحه 121