اهمیت ذکر خداوند

 با ذکر، همة ترس‌ها از میان برمى‌خیزد و همة ناراحتى‌ها از آدمى سترده مى‌شود. آنگاه که فرد به یاد خدا مى‌افتد، قلبش با طمأنینه، آباد مى‌شود و از خشنودى الهى سرشار مى‌گردد؛ قلبى که پیش‌تر از ترس و یأس آکنده بود. لطفو توجه پروردگار، قلب ذاکر را زیر سایه خود قرار مى‌دهد و انسان، به این یقین مى‌رسد که رهیدن از ناراحتى‌هاى درونى، آسان و هموار است و مى‌توان وسوسه‌هاى شیطانى را در هم کوبید و گمان‌هاى باطل را از خود دور ساخت. چنینفردى، همواره با خدا است و از هیچ امرى بیم ندارد و به هیچ عارضه‌اى روانىدچار نمى‌گردد. این حالت، به خاطر ثباتى که خداوند در دل او ایجاد مى‌کند،به هم مى‌رسد.1

1. محمد بن محمد غزالى، مکاشفه القلوب، ص145.