ذکر اللّه شفاء القلوب
با ذکر، همة ترس‌ها از میان برمى‌خیزد و همة ناراحتى‌ها از آدمى سترده مى‌شود. آنگاه که فرد به یاد خدامى‌افتد، قلبش با طمأنینه، آباد مى‌شود و از خشنودى الهى سرشار مى‌گردد؛ قلبى که پیش‌تر از ترس و یأس آکنده بود. لطف و توجه پروردگار، قلب ذاکر را زیر سایه خود قرار مى‌دهد و انسان، به این یقین مى‌رسد که رهیدن از ناراحتى‌هاى درونى، آسان و هموار است و مى‌توان وسوسه‌هاى شیطانى را در هم کوبید و گمان‌هاى باطل را از خود دور ساخت. چنین فردى، همواره با خدا است واز هیچ امرى بیم ندارد و به هیچ عارضه‌اى روانى دچار نمى‌گردد. این حالت، به خاطر ثباتى که خداوند در دل او ایجاد مى‌کند، به هم مى‌رسد.1
نوشته خود را با کلامی از رسول اکرم (صلى الله علیه و آله) به پایان می‌بریم که در واقع، نتیجه این سطور نیز محسوب می‌شود. آن حضرت در روایتى فرمودند: «ذکر اللّه شفاء القلوب؛۸ یاد خدا شفاى دل‌ها است».
پی‌نوشت
1. محمد بن محمد غزالى، مکاشفه القلوب، ص145.
درباره وبلاگ
آرشیو ماهانه
آرشیو موضوعی
آمار وبلاگ
دیگر امکانات
دستور آسان نماز شب از زبان حجت الاسلام عالی وصیت شهدا
