صلوات و سلام پیامبر بر خودشان؟!

از واجبات قطعی نماز نزد مذاهب اسلامی، ضرورت تشهد و سلام نماز است که ابتدا نگاهی به برخی اختلاف نظرها در این مورد پرداخته، سپس بهپاسخ این سؤال می پردازیم که آیا پیامبر نیز در نماز بر خود درود و سلام می فرستادند، اگر پاسخ مثبت است، چرا؟
نگاهی به سیره و سنت و نیز روایات[1]بیانگر این نکته است که آن حضرت نیز در نمازها بر خود صلوات میفرستادند؛ زیرا اولاً: پیامبر(ص) و دیگر مردم در احکام الهی مساوی هستند و پیامبر(ص)نیز مانند دیگر مسلمانان موظف بودند نماز را همانگونه که خداوند امر فرموده است، به جای آورند، لذا وقتی یکی از واجبات نماز برای همه، خواندن تشهد با الفاظ مشخص است، پیامبر نیز مخاطب این واجب بوده و باید در نماز خود آن را ذکر نماید.
ثانیاً: این مسأله، دستور قرآن کریم است که میفرماید: «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیما»:خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود مىفرستد. اى کسانى که ایمان آوردهاید، براو درود فرستید و سلام گویید و کاملًا تسلیم (فرمان او) باشید.[2]
ثالثاً: پیامبر صلی الله علیه وآله به عنوان رهبر و پیشوای مسلمانان، به فرموده قرآن کریم، اسوه حسنه است و همگان ملزم به پیروی از ایشان می باشند.[3] خود ایشان نیز درباره نماز فرموده بود: صلوا کما رأیتمونی اصلی[4]،با نظر داشت تمام این نکات، به این نتیجه میرسیم که آن حضرت نمیتوانست تشهد و سلام نماز را به صرف بودن نام خویش در آن ترک نماید، زیرا چه بسا این رفتار، الگوی رفتاری سایر مسلمانان شده و برای همیشه نماز ناقص و باطل اقامه میشد.
خامساً: درود و سلام بر پیامبر (ص) در هر نماز، نوعی قدرشناسیاز زحمات بیدریغ پیامبر اعظم (ص) و تلاشهای گسترده ایشان در جهت ارتقای مقام انسان و تبلیغ دین خاتم است که به دستور الهی بر ایشان درود و صلوات میفرستیم و از آثار و دستاوردهای فراوان مادی و معنوی آن در دنیا و آخرت بهره مند میشویم.
[1].در روایات آمده است: خداوند متعال پیامبرش حضرت محمد(ص) را به معراج برد. جبرئیل اذان گفت و نماز را به پیامبر آموخت، به همین کیفیت و شکلی که میخوانیم. سپس در تشهد به او فرمود: بر خودت و بر اهل بیتت درود بفرست. پیامبر گفت: صَلَّى اللَّهُ عَلَیَّ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِی. (کافی، ج3، ص486).
[2] . احزاب/ 56.
[3]. برای نمونه نک: اطعیوا الله و اطیعوا الرسول(نساء/59، مائده/92)؛ و أَطیعوا الله والرَسول (آل عمران/132و32)؛ وأَطیعوا اللهَ ورَسوله اِن کنتممؤمنین (انفال/1)؛ و ما کان لِمؤمن و لا مُؤمنة اِذا قضی الله و رَسولُه أَمراً أن یکون لَهم الخیرة مِن أمرهم و مَن یعص الله و رَسوله فقد ضَلّ ضَلالاً مُبیناً (احزاب/36)؛ اِن کنتم تُحبون الله فاتَبعونی یُحببکم الله(آل عمران/31) و...
[4]. صحیح بخاری، ج1، ص155.