نماز و نفرین بر منافق

مرد منافقى که دشمن اهل بیت عصمت و طهارت بود از دنیا رفت. امام حسین علیه السلام دنبال جنازه اش به راه افتاد، در بین راه غلام خود را دید که در مقام کناره گیرى از تشییع جنازه است به او فرمود: کجا مى روى؟
عرض کرد: مى خواهم از نماز بر این منافق فرار کنم.
امام به او فرمود: بیا کنار من بایست و هر چه مى گویم تو هم بگو.
غلام در کنار امام ایستاد، وقتى ولى میت تکبیر گفت امام حسین علیه السلام هم فرمود:
الله اءکبر اللهم العن فلانا عبدک الف لعنة موتلفه غیر مختلفه، اللهم اءخزعبدک فى عبادک و بلادک و اءصله حر نارک و اذقه اشد عذابک، فانه کان یتولى اءعداءک و یعادى اولیاءک و یبغض اءهل بیت نبیک،
یعنى خدا بزرگ است. خدایا! فلانى را هزار بار پیوسته لعنت کن بدون اختلاف و فاصله، خدایا! این بنده ات را در میان بندگان و شهرهایت خوار و خفیف کن و آتش دوزخت را نصیب وى گردان و شدیدترین عذابت را به او بچشان که دوستى دشمنانت را پذیرا گشته وبه دشمنى دوستانت برخاسته و اهل بیت پیامبرت را دشمن مى داشت.(1)))

1-بحارالانوار، ج 44، ص 202.

جلوه نماز در کربلا عباس عزیزی