سایه عرش خدا

امام سجاد(ع) می‌فرماید که حضرت موسی(ع) از خداوند پرسید: «بار خدایا! چه کسانی اهل تو هستند که در روز قیامت ـ که سایبانی جز سایبان تو نیست ـ در سایة عرش تو قرار می‌گیرند؟» خداوند متعال فرمود: «کسانی که دلشان پاک باشد، آنها که فقیر و ضعیف هستند [و به آنها توجه نمی‌شود]، کسانی که هنگامیاد پروردگارشان من را به عظمت ذکر می‌کنند، آنان که به طاعت من بسنده می‌کنند؛ همان‌گونه که کودک به شیر مادر بسنده می‌کند، کسانی که به مسجدها می‌روند و در آنجا پناه می‌گیرند؛ همان‌گونه که عقابها به آشیانه‌های خود پناه می‌برند، آنها که برای مُحَرّمات من به خشم می‌آیند، در آن هنگام که حلال شمرده می‌شود؛ مانند پلنگ که خشمگین می‌شود.» (1)

1) «قَالَ مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ (ع) یَارَبِّ مَنْ أَهْلُکَ الَّذِینَ تُظِلُّهُمْ فِی ظِلِّ عَرْشِکَ یَوْمَ لَاظِلَّ إِلَّا ظِلُّکَ قَالَ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَیْهِ الطَّاهِرَةُ قُلُوبُهُمْ وَ التَّرِبَةُ أَیْدِیهِمْ الَّذِینَ یَذْکُرُونَ جَلَالِی إِذَا ذَکَرُوا رَبَّهُمْ الَّذِینَ یَکْتَفُونَ بِطَاعَتِی کَمَا یَکْتَفِی الصَّبِیُّ الصَّغِیرُ بِاللَّبَنِ الَّذِینَ یَأْوُونَ إِلَى مَسَاجِدِی کَمَا تَأْوِی النُّسُورُ إِلَى أَوْکَارِهَا وَ الَّذِینَ یَغْضَبُونَ لِمَحَارِمِی إِذَا اسْتُحِلَّتْ مِثْلَ النَّمِرِ إِذَا حَرِدَ»: مستدرک الوسائل، ج3، ص361.