رابطه نماز و ترک معاصی

قرآن فوائد فراوانی برای نماز ذکر می‌کند می‌فرماید: «انّالصلوﺓ تنهی عنالفحشاء والمنکر». نماز جلوی زشتی را می‌گیرد زیرا طهارت است، شرایط و آدابی دارد، حلّیت مکان می‌طلبد و حلّیت لباس می‌طلبد. بعضی وجوبی است ، بعضی مستحبی و بعضی عنوان ادب و دستور و سنت را دارد. این مجموعه نماز را می‌سازد.
البته چون جهان طبیعت ، جهان تاثیر و تاثر متقابل است همانطورکه «نماز نهی می‌کند از فحشا ومنکر» فحشا هم نهی می‌کند از نماز یعنی «انّالفحشا تنهی عن الصلوﺓ». کسی که اهل فحشا و منکر است توفیق خواندن نمازندارداینها یک تضاد متقابل دارند. ممکن نیست که نماز جلوی فحشا را بگیرد ولی فحشا اثر منفی در مورد نماز نگذارد.
همانطور که نمازگزار از فحشا منزه است انسان فحاش یا فاحش یا بدعمل هم توفیق انجام دادن نماز را ندارد. اگر نماز جلوی معصیت را می‌گیرد، معصیت هم توفیق نمازگزاردن را سلب می‌کند،یا نمی‌گذارد انسان نماز بخواند یا اگر هم نماز خواند فقط برای ادای تکلیفاست. کسی که از نماز لذت نبرد اهل نماز نیست.(1)

1- نماز و منازگزاران/آیة‌الله جوادی آملی