تا حالا نشده من از نماز شب ایشان بیدار شوم

در خاطرات مربوط به امام خمینى رحمه الله علیه مى خوانیم: خویشاوندان ایشان مى گفتند:

ازپانزده سالگىِ ایشان که ما در خمین بودیم، آقا یک چراغ موشی (نوعى چراغ کهدر سابق بوده است) کوچک می گرفتند و مى رفتند به یک قسمت دیگر که هیچ کس بیدار نشود و نماز شب مى خواندند.

همسر امام رحمه الله علیه مى گویند:

(تا حالا نشده که من از نماز شب ایشان بیدار شوم). چون چراغ را مطلقاً روشن نمى کردند. نه چراغ اتاق را روشن مى کردند، نه چراغ راهرو را و نه حتى چراغ دستشویى را او ازیکچراغ قوه کوچک که تنها جلوى پایشان را روشن مى کرد، استفاده مى کردند. و براى این که کسى بیدار نشود، هنگام وضوى نماز شب، یک ابر زیر شیر مى گذاشتند که آب چکّه نکند و صداى آن، کسى را بیدار نکند.

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

زمستان براى مؤمن فصل خوبى است، زیرا روزهاى کوتاهش را روزه مى گیرد وشبهاى طولانى اش را براى نماز (شب) بر مى خیزد. (ارشاد القلوب: ج 2، ص 17، باب 22)

منابع:

1- کتاب گلهاى باغ خاطره: ص 130.

2- کتاب امام در سنگر نماز: ص 70.