نماز جماعت در قرآن

خداوند در قرآن کریم‌ می‌‌فرماید: «واقیموا الصلاة وآتوا الزکوة وارکعوا مع الراکعین؛[1] همان گونه که امر به نماز کرده به برپایى آن به صورت جماعت دستور داده است».‌‌

«یا مَرْیَمُ اقْنُتی لِرَبِّکِ وَاسْجُدی وَارْکَعی مَعَ الرَّاکِعینَ؛اى مریم، فرمانبرِ پروردگار خود باش و سجده کن و با رکوع کنندگان رکوع نما».[2]

«فَإِذا قَضَیْتُمُ الصَّلاةَ فَاذْکُرُوااللَّهَ قِیاماً وَقُعُوداً وَعَلى جُنُوبِکُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقیمُواالصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنینَ کِتاباً مَوْقُوتاً‌‌‌‌؛[3]و چون نماز را به جاى آوردید، خدا را - در همه حال - ایستاده و نشسته و برپهلو آرمیده، یاد کنید. پس چون آسوده خاطر شدید، نماز را - به طور کامل - به پا دارید، زیرا نماز بر مؤمنان، در اوقات معین مقرر شده است».

در این آیات توصیه به نماز جماعت و انجام عبادت همراه دیگران شده است، زیرا اسلام به اجتماع سفارش کرده است. این که خداوند در فاصله جمعه تا جمعهسى و پنج نماز بر مردم فرض و مقرر کرده، که یکى از آن‌ها را در جماعت واجبفرموده و آن نماز جمعه است، اما جماعت در نمازهاى دیگر واجب نیست ولى مستحب است و هر کس بدون علت از این سنت و از جماعت مسلمانان روى گرداند نمازى براى او نیست و کسى که سه جمعه پیاپى بدون داشتن عذرى نماز جمعه را ترک کند منافق است.‌‌ و نماز انسان در جماعت بر بیست و پنج نماز فرادا برترى دارد.[4]

 1-سوره بقره، آیه 43.

2-سوره آل عمران، آیه 43.

3-سوره نساء، آیه 103.

4- کتاب المحجة البیضاء فی تهذیب الاحیاء، محسن فیض کاشانی.