مؤدب بودن نمازگزار در محضر آفریدگار متعال

مؤدب بودن نمازگزار در محضر آفریدگار متعال
مؤدب بودن نمازگزار در محضر آفریدگار متعال، یکی از مسایلی است که اسلام به آن اهمیت بسیاری داده است. امام سجاد علیهالسلام در این باره میفرماید:
«وحق الصلاة أن تعلم أنها وفادة إلی الله عز و جل، و أنک فیها قائم بین یدی الله عز و جل فإذا علمت ذلک قمت مقام الذلیل الحقیر، الراغب الراهب، الراجیالخائف، المستکین المتضرع، و المعظم لمن کان بین یدیه بالسکون و الوقار، وتقبل علیها بقلبک و تقیمها بحدودها و حقوقها.
حقنماز این است که بدانی نماز، وارد شدن بر خدای عز و جل است و تو با نماز در پیشگاه خداوند عز و جل ایستادهای، پس چون این را دانستی، باید همچون بندهای ذلیل و حقیر، راغب و راهب و امیدوار و بیمناک و بینوا و زاری کنندهباشی و به احترام کسی که در مقابلش ایستادهای با آرامش و وقار بایستی و با دل به نماز رو کنی و آن را با رعایت شرایط و حقوقش، به جای آوری.»
جناب شیخ درباره ادب حضور میفرماید:
«شیطان همیشه میآید سراغ انسان، یادت باشد که توجه خود را از خدا قطع نکن، در نماز مؤدب باش.در نماز باید همانند هنگامی که در برابر شخصیت بزرگی خبردار ایستادهای باشی، به گونهای که اگر سوزن هم به تو بزنند تکان نخوری!»
این سخن را جناب شیخ به فرزندش در پاسخ این سؤال که: شما موقعی که نماز میخوانید لبخند میزنید، فرموده است. فرزند جناب شیخ میگوید:
من حدس میزنم که لبخند ایشان به شیطان است، که با لبخند به او میگوید: زورت نمیرسد!
شیخ معتقد بود که هر حرکتی خلاف ادب در محضر آفریدگار، معلول وسوسه شیطان است و میفرمود:
«شیطان را دیدم بر جایی که انسان در نماز، میخاراند، بوسه میزند!!»
امامصادق علیه السلام میفرماید: «فضل الوقت الأول علی الآخر کفضل الاخرة علی الدنیا؛ فضیلت اول وقت (نماز) بر آخر وقت، همچون فضیلت آخرت است بر دنیا
منبع:
کتاب کیمیای محبت، حجة الاسلام محمدی ری شهری
[ پنج شنبه 8 بهمن 1394 ] [ 4:45 PM ] [
فروزان ]