دو دام شیطان
دو دام شیطان
نیکىکردن به برادران دینى، خصوصاً شیعیان، از جمله مواردى است که ائمه اطهار(علیهم السلام) روى آن تأکید فراوان کرده‌اند و روایات متعددى در این زمنیه وجود دارد.
امام صادق(علیه السلام) نیز در روایت شریفی مى‌فرمایند:
شیطاندام‌هایى دارد که به وسیله آنها انسان‌ها را صید مى‌کند. از بزرگ ترین، عمومى‌ترین و مؤثرترین دام‌هایى که شیطان براى آدمیزاد مى‌گستراند، اول ایناست که انسان را از خدمت کردن به دیگران، به ویژه برادران دینى خود باز مى‌دارد، دوم آن که کارى مى‌کند تا انسان نمازهایش را به موقع نخواند.»
انسانممکن است با انجام دادن واجبات و فرایض دینى خود فکر کند که به طور کامل به وظیفه اش عمل کرده است، در حالى که رفع نیازهاى مادى و معنوى برادران ایمانى نیز در حد توان از جمله وظایف دینى مسلمانان مى‌باشد. خصوصاً افرادىکه فعالیت خاصى مثل تحصیل، تدریس، نویسندگى و... را انجام مى‌دهند، باید بدانند که وظایفى هم نسبت به دیگران، از جمله اقوام، همسایه ها، هم حجره اى‌ها و دوستان دارند، اما متأسفانه این گونه افراد به دلیل تمرکز روى یک فعالیت خاص، کم تر به این نکته توجه دارند و از انجام این وظیفه مهم غافل اند. این غفلتى است که
اولا، مقدمات آن را شیطان فراهم مى‌کند؛
ثانیاً، به ما القا مى‌کند که اصلا چیزى ندارى که بخواهى به دیگران کمک کنى؛
ثالثاً، ما را نسبت به نیازهاى دیگران بى تفاوت مى‌کند؛
یعنىحالتى را در ما ایجاد مى‌کند که با خود بگوییم به من ربطى ندارد که دیگراننیاز دارند یا ندارند، یا مى‌گوییم من زحمت کشیده‌ام و به اندازه رفع نیازخودم چیزى را به دست آورده ام، آنها هم بروند زحمت بکشند تا محتاج دیگران نباشند.
حضرت در ادامه مى‌فرماید: «هیچ عبادتى بالاتر از این نیست که انسان در راه کمک کردن به برادران دینى خود قدمى بردارد، حتى اگر هم در اینراه موفق به رفع نیاز آنها نگردد. نه تنها احسان و خدمت به برادران دینى بالاترین عبادت است، بلکه دیدار دوستان، البته اگر براى خدا باشد، نیز بالاترین عبادت است.»از دیگر دام‌هاى شیطانى، بازداشتن انسان از خواندن نماز اول وقت است. آنچه انسان را مستقیماً در مسیر تقرب الى الله به پیش مى‌برد، نماز است. نماز رابطه مستقیم بنده با خالق است. از جمله مسایلى که باعث مى‌شود انسان نتواند به درستى از نمازش استفاده کند، زیاد خوابیدن، دیر خوابیدن و بد خوابیدن است. وقتى انسان دیگر اهتمامى به خواندن نماز اولوقت نداشته باشد، نسبت به مسایل دین نیز بى اعتنا مى‌شود و کم کم کارش به جایى مى‌رسد که با دیده تمسخر به مناسک دینى مى‌نگرد:
ثُمَّ کانَ عاقِبَةَ الَّذِینَ أَساؤُا السُّواى أَنْ کَذَّبُوا بِآیاتِ اللّهِ وَ کانُوا بِها یَسْتَهْزِؤُنَ؛ سرانجام کار آنان که به اعمال زشت و کردار بد پرداختند این شد که کافر شده و آیات خدا را تکذیب و تمسخر کردند.» (1)
اگرخداى ناکرده انسان در این مسیر خطرناک قرار گرفت و نسبت به نماز بى اهمیت شد، در واقع با این کار مقدمات کافر شدن خود را فراهم ساخته است.
ازجمله دلایل بى اعتنایى به دین و تمسخر آن، قرار گرفتن انسان در محیطى است که در آن جا عوامل انحراف و دنیاگرایى زیاد است به گونه‌اى که آیات الهى کمتر به گوش مى‌رسد، موعظه کم تر است و دست رسى به استاد و مربى مشکل است. قرآن کریم در مورد کسانى که عهد خدا و سوگند خود را به بهایى اندک مى‌فروشند، مى‌فرماید:
اینان را در دار آخرت بهره‌اى نیست و خدا از خشم با آنها سخن نگوید و به نظر رحمت در قیامت بدان‌ها ننگرد و از پلیدى گناه پاکیزه نگرداند و آنان را (در جهنم) عذاب دردناک خواهد بود.» (2)
____________________________________________________________
1. روم (30)، 10.
2. آل عمران (3)، (77).
منبع:
مصباح یزدی، محمد تقی، کتاب پندهاى امام صادق(علیه السلام) به ره‌جویان صادق
درباره وبلاگ
آرشیو ماهانه
آرشیو موضوعی
آمار وبلاگ
دیگر امکانات
دستور آسان نماز شب از زبان حجت الاسلام عالی وصیت شهدا
