ذکر تشهد در نماز امّت هاى پیشین

 کیفیت نماز در ادیان پیشین روشن نیست; از این رو

اولا:معلوم نیست که نماز در شرایع پیشین داراى تشهد بوده تا گفته شود در تشهد به جاى «اشهد انّ محمداً عبده و رسوله» چه مى گفته اند،

ثانیاً: در بسیارى از احادیث به شیوه هاى مختلف آمده است که پیامبران الهى به پیامبر خاتم و آخرین پیامبر الهى معتقد بوده و به او و اهل بیت او محبت داشتند و خداوند را به واسطه نام آنان و توسل به آنها مى خواندند.

در روایتى آمده  حضرت آدم(علیه السلام) به پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) و اهل بیتاو متوسل شد تا ترک اولاى او بخشیده شد و در حدیثى دیگرآمده: بر پیشانى کشتى حضرت نوح(علیه السلام) نام پنج تن اهل بیت نوشته شده بود[1].

 [1]. علامه طباطبایى، المیزان، ج 20، ص 97.