پرهیز از گناه نشانه قبولی نماز است

اگرکسی به بارگاه الهی بار یافت نام خدا، لطف خدا و فیض ویژه الهی در کنار قلبش حضور دارد؛ «أنَا عِندَ المُنکَسِرَهِ قُلُوبُهُمْ»؛ یعنی اگر قلب کسیشکست خاضعانه و موحدانه خدا را خواند و خواست، به صورت یقین لطف خدا آنجا حضور دارد نیز از همین مقوله است.

 بنابراین نمازگزار باید بداند و مطمئن باشد وقتی به زیارت لطف الهی می‌رود لطف الهی هم به دیدار اوخواهد آمد و وقتی فیض و لطف خدا به دیدار نمازگزار آمد به او شرح صدر عطا می‌کند که این شرح صدر و نورانیت دل همان است که به عنوان اثر نماز در قرآنمطرح است که «ان الصلوه تنهی عن الفحشا و المنکر».

ما اگر خواستیم ببینیم نماز ما مقبول شد یا نشد دو راه دارد یک راه در آخرت که اعمال را می‌سنجند و روشن می‌شود و یک راه هم در دنیا و آن این است که اگر نمازگزار موفق شد از گناه بپرهیزد و به گناه آلوده نشود معلوم می‌شود نماز او مقبول شد.

منبع :

بیانات آیت‌الله جوادی آملی