مژده ی الهی

درزمان رسول خدا(ص) شخصی بسیار زشت رو و بدقیافه به نام ذوالنّمره زندگی می کرد (نمره، در لغت به معنای لکه ی صورت است که هم رنگ آن نمی باشد.) روزی خدمت پیامبر(ص) رسید و عرض کرد: یا رسول الله! خداوند چه مسائلی را بر من واجب کرده است؟
حضرت به او فرمود: خداوند، هفده رکعت نماز در هر شبانه روز، روزه ی ماه رمضان، حج خانه ی خدا (با شرایط آن، مانند داشتن امکانات مالی) و زکات را بر تو واجب کرده است. سپس حضرت شرح کاملی درباره ی واجبات او بیان کرد.
آن شخص عرض کرد: به آن خدایی که تو را به حق مبعوث کرده است، جز واجبات کار دیگری انجام نخواهم داد. پیامبر اسلام(ص) به او فرمود: چرا ای ذوالنّمره؟!
عرض کرد: برای این که مرا این گونه زشت و بدقیافه آفریده است! در این هنگام جبرئیل(ع) نازل شد و عرض کرد: یا رسول الله! پروردگار می فرماید: از طرف من ذوالنمره را سلام برسان و به او بگو: «آیا نمی خواهی خدا تو را در قیامت به زیبایی و وجاهت جبرئیل(ع) قرار داده و به این صورت تو را محشور گرداند؟!»
پیامبر اکرم(ص) وقتی مژده ی الهی را به وسیله ی جبرئیل به او رساند، عرض کرد:
خدایا! خشنود شدم، «یا رب فو عزتک لأیدنک حتی ترضی»،
«پروردگارا! به عزتت سوگند، من هم در مقابل، آن قدر عمل نیکو و شایسته انجام بدهم تا تو راضی شوی.»

برگرفته از مقاله ، حکایاتی شنیدنی نویسنده: مهدی صاحب هنر