اهمیت نماز صبح از نظر روایات

شیخ حر عاملی، در «وسائل الشیعه» یکی از باب های جماعت را این عنوان قرار داده: «باب تأکّد استحباب حضور الجماعة فی الصبح و العشائین؛ حضور در نماز جماعت صبح و مغرب و عشا، مستحب مؤکد است» و در این رابطه سه حدیث را ذکر کرده است. علامه مجلسی نیز در بحارالانوار، روایاتی آورده است.
امام صادق (علیه السلام) فرمود: «اما انه لیس من صلاه اشدّ علی المنافقین من هذه الصلاة اشد علی المنافقین من هذه الصلاة و العشاء».
رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلم) روزی پس از ادای نماز صبح در مسجد، رو به اصحاب کرده و از حال مردمی که نامشان را یک به یک برد، پرسید که آیا اینان به جماعت حاضر شده اند؟ اصحاب عرض کردند: نه یا رسول الله! حضرت با تعجب پرسید: آیا غایب اند؟ بعد فرمود:
«به راستی که هیچ نمازی بر منافقان از این نماز صبح و نماز عشا، دشوارتر نخواهد بود»(1).
امام صادق (علیه السلام) از رسول خدا نقل می کند که فرمود: «من صلّی الغداه و العشاء الاخره فی جماعه فهو فی ذمه، فمن ظلمه فانما یظلم الله و من حقره فانما یحقر الله عزوجل؛ هر کسی نماز صبح و عشا را با جماعت به جا آورد، در تحت نگهبانی و ذمه خدا قرار می گیرد و هر کس به او ستم کند، گویا خدا را ستم کرده است و هر کسی او را تحقیر کند، همانا خدا را تحقیر کرده است»(2).
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود: «و لو علموا الفضل الذی فیهما (صلاه الغداه و العشاء) لا توهما و لو حبوا؛ اگر بدانند فضیلت خواندن نماز صبح و عشا [با جماعت] را، به (سوی) آن می آیند هر چند بازانوها و دست ها باشد مانند راه رفتن کودک با نشستنگاه خود»(3).
و در حدیثی دیگر فرمود: «من صلّی المغرب و العشاء الاخره و صلاه الغداه فی المسجد فی جماعه فکانما احیی اللیل کله؛ هر کس نماز مغرب و عشا و صبح را درمسجد با جماعت بخواند، گویا تمام شب را احیا نگه داشته» (4).
و نیز فرمود: «لان اصلی الصبح فی جماعه احب الیَّ من ان اصلّی لیلتی حتی اصبح؛ اگر نماز صبح را به جماعت بخوانم، در نظرم محبوب تر از عبادت و شب زنده داری تا صبح است»(5).

پی نوشت ها:

1- وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی ، ج 5، ص 378؛ ثواب الاعمال عقاب الاعمال، شیخ صدوق، ص 275؛ بحارالانوار، ج85، ص 9.
2- بحار الانوار، ج 85، ص 12 و 13، ح 22؛ محجه البیضاء، فیض کاشانی، ج1، ص 343.
3- همان.
4- وسائل الشیعه، ج5، ص 378.
5- کنز العمال، علاء الدین هندی، ح 22792.