برابر دانستن نمازبا ایمان

ازابتدای هجرت پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله – تا حدود شانزده ماه ، مسلمانان ، نمازها و عبادات خود را به سوی بیت المقدس(1) انجام می دادند .

ولیبنا به مصالحی(2)خاص و با هدف رهایی از سرزنش یهود درمورد عدم استقلال قبله مسلمانان از بیت المقدس ، به سوی کعبه تغییر یافت.(3)

به همین جهت ، مسلمانان با این سوال مواجه شدند که حکم نمازها وعباداتی که به سوی بیت المقدس گزارده اند چیست ؟

آیا آنها مورد قبول قرار می گیرند یا نیاز به قضا وتکرار دارد؟

و از طرف یهودیان محکوم شدند که همه بر ضلالتند.

درجواب ایشان این آیه شریفه نازل شدکه : « ... و ما کانَ اللهُ لِیُضیعَ ایمانَکُم... (4)خداوند ایمان شما یعنی نمازهای گذشته شمارا ضایع نمی کند وآنرا مهمل وبدون اجر نمیگذارد(5)

درتفاسیرزیادی در ذیل این آیه شریفه مقصود از ایمان را نماز می دانند(6)واین جایگاه رفیع واهمیت فراوان نماز را می رساند که خداوند آنرا با ایمان برابرمی داند.

درحدیث مفصلی ازامام صادق –علیه السلام – از ایشان درمورد اینکه آیا ایمان گفتار بدون عمل است یا گفتار وعمل با اعضاء وجوارح بدن ،

دربیان آیه فوق فرمودند:«.... فَسَمَّی الصَّلاةَ ایماناً فَمَنْ لَقِیَ اللهَ عَزَّوَجََّل حافِظاً لِجَوارِحِه مَوفیاً کُلِّ جارِحَةٍ مِن جوارِحِه ما فَرَضَ اللهُ عَلَیْها ، لَقِیَ اللهَ عَزَّوَجَلَّ مُسْتَکْمِلاً لِایمانِهِ وَهُوَ مَنْ اَهْلِ الجنه.... (7)»

«خداوند‍‍‍] در آیه مذکور ] نماز را ایمان نامیده است ،

هرکه خدا را ملاقات کند و وظایف لازم هر عضو خودرا انجام داده باشد خدا را با ایمان کامل ملاقات کرده و او اهل بهشت است.... »

به این معنا که از نماز ،که گل سر سبد عبادات عملی می باشد ، در آیات وروایات به ایمان کامل تعبیر شده است.

پی نوشت ها:

1.بیت المقدس ( اورشلیم) یا مسجد الاقصی ، در آغاز کار و در روزگار صائبه ، جایگاه معبد زهره بوده است ودر ضمن ارمغانهایی که به آن معبد میشده روغن زیتون بوده که آنها را بر روی صخره ای در آن معبدمی ریخته اند.سپس معبد مزبور کهنه شد وپس از آنکه بنی اسرائیل آن ناحیه را تصرف کردند ، صخره مزبور را قبله نماز قرار دادند . حسن راشدی ، همان ، ج 1 ، ص 56 و محمود خزائلی ، همان ، ص 462.
2. از جمله آزمایش برای مسلمانان ( لِیَعْلم من یتبع الرسول ) وکناره گیری از جامعه یهود.
3. این تغییر قبله در مسجد بنی سالم بن عوف در روز دوشنبه نیمه ماه رجب مابین نماز ظهر اتفاق افتاد که پیامبر – صلی الله علیه و اله – دو رکعت از آنرا به بیت المقدس وبقیه را ررو به کعبه به جا آوردند . جعفر سبحانی ، تاریخ پیامبر خاتم ، ص 151 .
4بقره (/ ، 143. « خداوند ایمانهای شما را ضایع نمی سازد .»
5. محمد رضا رضوانطلب ،همان ص 89.
6. ابوالفضل رشید الدین میبدی ،کشف الاسرار ،ج 1 ص 392 ، و عبد الله شبر ،همان ، ص 61. ومحسن قرائتی ،تفسیر نور ، ج 1، ص 222
7. محمد بن یعقوب کلینی ، اصول کافی ، ترجمه محمد باقر کمره ای ، ج 4 ص 122 و 123 ، حدیث 1 .