اهتمام به عبادت

یکیاز مواردی که در سیره معصومین(علیهم السلام) به چشم می خورد و همه ی معصومین(علیهم السلام) بر آن تأکید داشتند، توجه به عبادت بوده است. پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله) و اهل بیت(علیهم السلام) در هر زمان و مکان و در هر شرایطی به عبادت توجه ویژه ای داشتند و هنگام فرا رسیدن وقت عبادت، بی درنگ برای انجام آن آماده می شدند. در سیره عبادی رسول خدا(صلی الله علیه و آله) آمده است که هرگاه وقت نماز می رسید، گویا کسی را نمی شناخت و حال معنوی خاصی پیدا می کرد. صدای اذان جاذبه خاصی برای او داشت و هنگام اذان به بلال می فرمود: «أرحنا یا بلال؛ بلال ما را از غم و اندوه آزاد کن»و می فرمود: «هر کس صدای اذان را بشنود و بی تفاوت بماند، جفا کرده است».(1)
رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در پاسخ به پرسشی درباره ی محبوب ترین عمل نزد خدا، فرمود: «الصلاه لوقتها؛(2) محبوب ترین عمل نزد خدا، نماز اول وقت است». حتی آن حضرت نسبت به کسانی که نماز را به تأخیر میاندازند، فرمود: «لا ینال شفاعتی من أخر الصلاه بعد وقتها؛(3) شفاعتم به کسانی که نماز را از وقتش به تأخیر اندازند، نمی رسد».
هم چنین در سیرهعبادی امام علی(علیه السلام) نقل شده است که آن حضرت هنگام فرا رسیدن وقت نماز، رنگش تغییر می کرد و لرزه بر اندامش می افتاد. وقتی علت را جویا می شدند، می فرمود:«جاء وقت أمانه عرضها الله تعالی علی السماوات و الارض و الجبال فأبین أن یحملنها و حملها الانسان فی ضعفه، فلا أدری أحسن اذا ما حملت ام لا؛(4) وقت ادای امانت خدا فرا رسید؛ امانتی که خداوند آن را بر آسمان و زمین و کوه ها عرضه داشت، ولی آنها زیربار نرفتند و بر انسان عرضه داشت، با وجود ضعفش پذیرا شد. نمی دانم آن امانت الهی را به نیکی ادا خواهمکرد؛ یا نه»؟
افزون بر آن که خود معصومین(علیهم السلام) به عبادت توجهداشتند، مردم را نیز به آن تشویق می کردند تا از فیض انجام عبادت محروم نمانند. رسول خدا(صلی الله علیه وآله) فرمود: «من مشی الی مسجد من مساجد الله فله بکل خطوه خطاها حتی یرجع الی منزله عشر حسنات و یمحی عنه عشر سیئات و رفع له عشر درجات؛(5) هر کس به سوی مسجدی از مساجد خدا گام بردارد،خداوند تا بازگشت وی به خانه، برای هر گامی ده حسنه می نویسد و ده گناه ازنامه عملش محو می کند و ده درجه بر درجات او می افزاید».
امام صادق(علیه السلام)فرمود: «من أسبغ وضوئه فی بیته و تطیب، ثم مشی من بیته غیر مستعجل و علیه السکینه و الوقار الی مصلاه رغبه فی جماعه المسلمین، لم یرفع قدماً و لم یضع أخری الا کتبت له حسنه و محبت عنه سیئه و رفعت له درجه؛(6) کسی که در خانه وضو بسازد و خود را خوش بو کند، آن گاه در حال آرامش و وقار برای شرکت در نماز جماعت به مسجد رود، برای هر گامی یک حسنه در نامه عملش ثبت و یک گناه از او زدوده می شود و یک درجه بر درجاتش افزودهمی گردد».

پی نوشت ها:

1. طهارت روح، ص53.
2. وسایل الشیعه، ج2، ص82.
3. همان، ص83.
4. مناقب آل ابی طالب، ج2، ص124.
5. ثواب الاعمال و عقابها، ص23.
6. همان، ص79.