مهم‏ترین و اصلی‏ ترین اثر نماز  اثر تربیتی آن است

مهم‏ترینو اصلی‏ ترین اثر نماز که هدف از تشریع نماز است، اثر تربیتی آن است و آثار دیگر آن به تبع و دنباله این خاصیت است. با تربیت صحیح، رفتارهای اجتماعی و نظم اجتماع و سلامت آن، در مسیر سالم و تکامل قرار می‏گیرد.

هدفاصلی آموزه ‏های دین در درجه اول، تربیت، تزکیه و ادب‏ آموزی است. پیامبر اکرم صلی ‏الله‏ علیه‏ و‏آله پیش از تربیت دیگران، خود تربیت ‏یافته پروردگار بود: «اَدَّبَنی رَبِّی فَأحْسَنَ تأْدیبی؛ پروردگارم مرا ادب (تربیت) کرده، پس نیکو تربیتم کرده‏ است».1

برخلافزندگی حیوانی (در انسان و حیوان) که مراحل رشد آن به اقتضای حکم غریزی صورت می ‏گیرد، حیات واقعی انسانی حالت بالقوه دارد. ازاین‏رو، انبیای الهیهمواره انسان را از خطر گرایش مطلق به زندگی حیوانی باز داشته‏ اند تا استعدادهای بالقوه خود را در رسیدن به کمالات شکوفا سازد.

«انبیامردم را از دنیا باز دارند و تقیید اطلاق شهوت و غضب کنند و تحدید موارد منافع نمایند. غافل گمان کند دعوتِ به دنیا کنند... پس آنها جلوگیر اطلاق هستند نه داعی به دنیا».2

یکیاز برنامه‏ های تربیتی انبیای الهی نماز است. تمام ادیان الهی و انبیا، بهدلیل آثاری که نماز بر روح و زندگی فرد می‏ گذارد، عامل و آمر به نماز بوده ‏اند.

پی نوشت ها:

1. میزان الحکمة، ج 1، ص 78.
2. آداب الصلاة، ص45.