نماز و تبیین راه صحیح زندگی

بدونتردید، به شمار آدمیان، راههای مختلف و متنوع زندگی نیز وجود دارد، زیرا هر کس، به اقتضای فرهنگ، باورها، بیشنها و برداشتهایش از هستی، راه و رسم خاصی در زندگی دارد، ولی آنچه که می‌توان با قاطعیت اظهار نمود، میزان و درجه یقین افراد به درستی راهی است که در زندگی برگزیده‌اند، چون اگر همه انسانها، رضایت از زندگی خویش داشتند، شاهد ظهور پدید‌ه‌های روبه رشد افسردگی، پریشانی، تردیدها، خودکشی‌ها و نظایر آنها نمی‌بودیم. چنانچه علیرغم تنوع بی نظیر راههای زندگی، انسان مطمئن و معتمد به این واقعیت باشدکه در راه خدا گام برمی‌دارد و خدا از عمل او راضی است، تمامی تردیدها و نگرانی‌ها برطرف شده و نوعی آرامش حاصل می‌شود.از سوی دیگر، نماز راهی روشندر جهانی تاریک است و نمازگزار علیرغم تعدد و تنوع راههای زندگی به درستی می‌داند که در چه مسیری گام برمی‌دارد و نوعی قاطعیت و یقین در انتخاب راه پیدا می‌کند که قادر است بر سختیهای ناشی از طولانی بودن راه حق، غلبه نماید(1).
از این رو نمازگزار در سوره حمد از خداوند می‌خواهد او را بهراه راست هدایت و ارشاد کند(2)، این اساسی‌ترین درخواست هر مسلمان در نمازو راز و نیاز روزانه‌اش با خداست و مثال او مانند شخص سوار بر قایقی است که در مسیر رودخانه به جلو می‌رود و کناره‌های رودخانه باعث می‌شود قایق ازمسیر خود منحرف نشده و به راه راست خود ادامه داده تا سالم به مقصد برسد(3).

پی نوشت ها:

1- محمد رضا شرفی، «مبانی و آثار روانشناختی نماز»، ص 4 .
2- سوره حمد (1) آیه (5) «اهدنا الصراط المستقیم».
3- بی نا :«آثار تربیتی و روحی نماز»، همشهری، شماره 10/9/79.