مؤذن خداوند در آخرت

علامه مجلسی (در بحار الانوار در ج 39 ص 227) نقل می‏کند از ابن عباس که گفت: در قرآن آیه ‏ای است که مردم آن را نمی‏شناسند این آیه فاذن مؤذن بینهم(1) مؤذنی بین آنها فریاد می‏زند ان لعنة الله علی الظالمین ای یقول الا لعنة الله علی الذین کذبوا بولایتی و استخفوا بحقی.
می‏گوید که لعنت خدا بر ظالمین یعنی آگاه باشید! لعنت خدا بر کسانی که ولایت مرا تکذیب کردند و حق مرا سبک شمردند. امام باقر (علیه السلام) فرمود: منظور از مؤذن، امیر المؤمنین (علیه السلام) است. در خطبه افتخار می‏فرماید: و انا اذان الله فی الدنیا و مؤذنه فی الاخرة و من اذان خدا در دنیا و مؤذنش در آخرتم. منظورش این آیه سوم سوره برائت است که؛ اذان من الله و رسوله.(2) و همچنین آیه فاذن مؤذن زیرا امیر المؤمنین (علیه السلام) در دنیا منادی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) برای دشمنانش بود (در تبلیغ آیات سوره برائت) و نیز منادی و مؤذن خدا در آخرت برای دشمنانش نیز گردید.

1) سوره اعراف، آیه 44.

2) سوره توبه، آیه 3

اذان و اقامه در اسلام

نویسنده : موسی خسروی