اذان بلال بر فراز کعبه

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) زمانی که مکه را فتح کرد مسلحانه، بدون احرام وارد مسجد الحرام شد آنچنان که در حج و عمره وارد نشده بود. هنگام اذان ظهر به بلال دستور داد بالای بام کعبه اذان بگوید. بلال از کعبه بالا رفت و روی بام آن شروع گفتن اذان نمود (طنین، تکبیر، فضای کعبه را فرا گرفت. از شنیدن الله اکبر، مشرکین مکه هر کدام سخنی گفتند.(1)
عکرمه (پسر ابوجهل) گفت: والله، من بیزارم از شنیدن صدای بلال که عرعر کند روی بام کعبه.
خالد بن اسید گفت: حمد خدا را که پدرم ابو عتاب را نگه نداشت تا چنین روزی را ببیند که بلال بر فراز خانه کعبه رفته است.
اما سهیل گفت: خانه خداست. او می‏بیند چه کسی بر فراز آن رفته است. اگر بخواهد، خودش اوضاع را تغییر می‏دهد. او از همه آنها مؤدبتر صحبت کرد. کتاب مناقب چنین اضافه نموده است که حارث بن هشام گفت: محمد غیر از این کلاغ سیاه کس دیگری را پیدا نکرد که مؤذن قرار دهد اما ابوسفیان گفت: من که چیزی نمی‏گویم، گمان می‏کنم اگر حرفی بزنم این در و دیوار به محمد خبر خواهند داد.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) از پی آنها فرستاد و سخنان ایشان را به خودشان گوشزد کرد. عتاب گفت: ما این حرفها را زدیم؛ اما اینک استغفار می‏کنیم. پس مسلمان شد و اسلامی نیکو داشت. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز او را فرماندار مکه نمود.(2)

1) در کتاب یاران پیامبر لفظ بلال می‏گوید صدای بلال که بلند شد بتهای خانه خدا فرو ریختند (به نقل از بحار الانوار).
2) بحار الانوار، ج 21، ص 133.