چرا اوّل وقت حالِ نماز خواندن نداشتم؟

درباره یکی از بزرگان نقل می‏کنند که گفته است: من حال عجیبی پیدا کردم؛ یعنی حال نماز شب و حال نماز اوّل وقت خواندن را نداشتم و همچنین از خواندن نماز و رابطه با خدا لذّت نمی‏بردم لذا تعجب می‏کردم که چرا چنین هستم؟ هرچه گریه و زاری و التماس می‏کردم باز به جایی نمی‏رسیدم تا سرانجام شبی در عالَم رؤیا به من گفتند: «کسی که خرمای حرام بخورد، معلوم است که دیگر عبادت را دوست نخواهد داشت و از آن لذتی نمی‏برد!».
وی می‏گوید: وقتی از خواب بیدار شدم جریان خریدن خرما را به یاد آوردم که وقتی خرما را گرفتم، دیدم یکی از آن خرماها رسیده نیست لذا بدون اجازه صاحب مغازه، آن خرما را برداشتم و روی خرماهایش گذاشتم و به عوض آن، یک خرمای خوب برداشتم و آن را خوردم، و لذا مطمئن شدم که همان یک خرمای حرام، بر روی حالات معنوی من اثر نهاده و دیگر از خواندن نماز و رابطه با خدا، لذتی نمی‏برم.

**تربیت فرزند از نظر اسلام، آیت الله مظاهری، ص 72 (با اندکی تصرف).***