خاطره از اولین منبر پیامبر صلی ‏الله علیه وآله

هنگامی که رسول خدا صلی‏الله علیه وآله با یاران اندک به مدینه مهاجرت نمودند، در آغاز چون مسلمانان، کم، بودند، پیامبر صلی‏الله علیه وآله هنگام سخنرانی، بر ستون مسجد (که ستونی از نخل خرما بود تکیه می‏داد، و به ارشاد مردم می‏پرداخت، ولی وقتی که جمعیت مسلمین، بسیار شدند، به دستور پیامبر صلی‏الله علیه وآله برای اولین بازار پله‏های آن منبر بالا رفت. در این هنگام، فریاد ناله از تنه درخت خرما (که ستون مسجد و تکیه قبلی پیامبر صلی‏الله علیه وآله بود) بلند شد، همانند ناله شتری که از بچه خود جدا شده، آه ناله می‏کرد که همه حاضران آن ناله را شنیدند، و این ناله به خاطر فراق بود که پیامبر صلی‏الله علیه وآله دیگر هنگام سخن گفتن به آن تکیه نمی‏داد.
عجیب اینکه: پیامبر صلی‏الله علیه وآله هنگامی که بالای منبر رفت، سه بار گفت: آمین. روشن است که کلمه آمین (خدایا به استجابت برسان) در پایان دعا یا نفرین، گفته می‏شود، و در اینجا این سؤال در ذهن حاضران آمد که چرا پیامبر صلی‏ الله علیه وآله آمین وقتی بالای منبر رفت، از جبرئیل سه نفرین شنید که دیگران این صدا را نمی‏شنیدند).
پیامبر صلی ‏الله علیه وآله شنید که جبرئیل می‏گوید: خدایا لعنت کن (یعنی رحمت را دور کن) بر عایق والدین (کسی که پدر و مادرش را ناراضی می‏کند) فرمود: آمین، سپس شنید، جبرئیل عرض کرد: خدایا لعنت کن بر کسی که ماه مبارک رمضان بر او بگذرد و او را از رحمت و آمرزش الهی محروم گردد.
پیامبر صلی‏ الله علیه وآله فرمود: آمین.
از آن پس، شنید جبرئیل گفت: خدایا لعنت کن کسی را که نام تو (رسول خدا) را بشنود و صلوات نفرستد، پیامبر صلی ‏الله علیه وآله گفت آمین(1)

1) اقتباس با توضیحی از نگارنده از کتاب منتهی الامال جلد 1 پاورقی صفحه 323.