دوری شیطان از بسم الله الرحمن الرحیم

قال الصادق - علیه السلام -:
اذا ام الرجل القوم جاء شیطان الی الشیطان الذی هو قرین الامام فیقول هل ذکر الله؟ یعنی هل قرأ بسم الله الرحن الرحیم؟ فان قال: نعم هرب منه و ان قال: لا، رکب عنق الامام و دلی رجلیه فی صدره فلم یزل الشیطان امام القوم حتی یفرغوا من صلاتهم؛
هنگامی که کسی به امامت گروهی می‏ایستد، شیطان نزد شیطانی دیگر که نزدیک امام ایستاده، می‏آید و می‏پرسد: آیا نام خدا را ذکر کرد؟ یعنی آیا بسم الله الرحمن الرحیم خوانده شد؟ پس اگر بگوید: آری از امام دور می‏شود و اگر بگوید: نه، بر گردن امام سوار می‏شود و پاهایش را بر سینه‏اش می‏آویزد و بدین سان شیطان پیشاپیش آن گروه به امامت می‏ایستد تا از نمازشان فارغ گردند.
(بحارالانوار، ج 85، ص 20)