وَالَّذينَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً وَ يَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُولئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّار [1]

و آنها به خاطر ذات (پاك) پروردگارشان شكیبائی می‌كنند، و نماز را برپا می‌دارند، و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم، در پنهان و آشكار انفاق می‌كنند، و با حسنات، سیئات را از میان می‌برند،پایان نیك سرای دیگر از آن آنهاست .

ششمین برنامه‌ آنها این است كه آنها نماز را برپا می‌دارند (وَأَقامُوا الصَّلاةَ). گرچه اقامه‌ نماز یكی از مصادیق وفاء بعهد الله، و حتی مصداق زنده‌ای برای حفظ پیوندهای الهی و از یك نظر ازمصادیق صبر و استقامت است ولی از آنجا كه این مفاهیم كلی پاره‌ای از مصداقهای بسیار مهم دارد كه در سرنوشت انسان فوق العاده مؤثر است در این جمله و جمله‌های بعد روی آنهاانگشت گذاشته شده است.

چه چیز مهم‌تر از این كه انسان هر صبح و شام رابطه و پیوند خود را با خدا تجدید كند، با او به راز و نیاز برخیزد و به یاد عظمت او و مسؤولیتهای خویش بیفتد و در پوتو این كار، گرد و غبار وزنگار گناه را از دل و جان بشوید و با پیوستن قطره‌ وجود خود به اقیانوس بی‌كران هستی حق مایه بگیرد آری نماز همه‌ این بركات آثار را دارد.[2]

پيام‏ها: [3]

1- صبر و استقامتى ارزش دارد كه براى خداوند و در راه او باشد. (نه هر تعصب و لجاجت ويكدندگى) «صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ»

2- نماز بايد اقامه شود، نه آنكه فقط خوانده شود. يعنى بايد آداب، شرايط، حدود و دستورات آن مراعات شود. «أَقامُوا الصَّلاةَ»

3- رابطه با خدا بدون كمك به ديگران مقبوليّتى ندارد، گرچه كمك هم تنها كمك مالى نيست. «أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا»

4- به انفاق خود مغرور نشويد، آنچه مى‏دهيد از اوست. «أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ»

5- وقتى نيّت كار «ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ» يعنى رضايت پروردگار شد، ديگر پنهان وآشكار عمل مهم نيست. «سِرًّا وَ عَلانِيَةً»

 6- حكمت اقتضا مى‏كند كه بعضى از كمك‏ها علنى وبعضى ديگر مخفى باشد. «سِرًّا وَ عَلانِيَةً»

7-گناه را با توبه، منكر را با معروف، ظلم را با عفو، ناسزا را با سلام، عذاب را با صدقه، جفا را با صله، استبداد را با مشورت و ولايت طاغوت و شيطان را با ولايت حقّ جبران نماييم.«يَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ»

8- خوش عاقبتى در دنيا و آخرت از آنِ صاحبان خرد است. أُولُوا الْأَلْبابِ‏ ... أُولئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّار

____________________________________________
[1] - رعد / 22
[2] - تفسیرنمونه،ج 10،ص 189.
[3] - تفسير نور(10جلدى)، ج‏4، ص: .345