وَ لا يَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلاَّ وَ هُمْ كُسالى‏ [۱]
و منافقان نماز نمی‌خوانند مگر با كسالت و بی‌‌‌حالی.

پس از ذكر عدم قبول انفاقهای مالی آنها به وضع عبادات آنان اشاره كرده می‌گوید: آنها نماز را بجا نمی‌آورند مگر از روی كسالت و با ناراحتی و سنگینی «و لا یاتون الصلوه‌ الا و هم كسالی».[۲]

این آیه همان نپذیرفتن انفاق منافقین را به بیانی مفصل‌تر تعلیل می‌كند و به عبارت دیگر به منزله شرح و توضیح فسق ایشان است و در آن كفر به خدا و رسول او، و كسالت و بی‌میلی به نماز خواندن، و كراهت در انفاق از اركان نفاق آنان شمرده شده.[۳]

پیام آیه

۱ـ منافقین هر‌گاه به نماز می‌ایستند بی‌‌حالند.

۲ـ سستی و نشاط نداشتن در نماز و مقدّمات آن از صفات منافقان است.

۳ـ ضرورت برپایی نماز با میل و نشاط و پرهیز از كسالت و خمودی در انجام آن.

۴ـ ریاكاری در نماز و عبادت، از صفات منافقان و نشانه نفاق است.

پیام  [۴]

از نشانه ‏هاى نفاق، نماز با كسالت، «كُسالى‏» وانفاق با كراهت است. «كارهون»
_____________________________________
[۱] - توبه / ۵۴
[۲] - تفسیر نمونه، ج ۷، ص ۴۴۸.
[۳] - تفسیر المیزان، ج ۹، ص ۴۸۰.
[۴] - تفسير نور(۱۰جلدى)، ج‏۳، ص: ۴۳۹