ضالین در قرآن

ضالین در قرآن
 
http://file.tebyan.net/a433b6090c/%D9%BE%D9%88%D8%B4%D9%87%20%D8%A8%D8%AF%D9%88%D9%86%20%D9%86%D8%A7%D9%85/%D9%85%D9%87%D8%B1%20%D9%88%20%D8%AA%D8%B3%D8%A8%DB%8C%D8%AD/%DA%AF%D9%84%20%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%20%D8%AA%D8%B3%D8%A8%DB%8C%D8%AE%20%D9%85%D8%B4%DA%A9%DB%8C.jpg
 
واژه ی «ضلالت» كه نزدیك به 200 مرتبه با مشتقاتش در قرآن آمده است، گاهی در باره ی تحیّر به كار می رود: «وَ وَجَدَكَ ضَالاًّ» [1]وگاهی به معنای ضایع شدن است: «أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ» ؛ [2] ولی بیشتر به معنای گمراهی، و همراه با تعبیرات گوناگونی نظیر: «ضَلالٍ مُبِینٍ» ، «ضَلالٍ بَعِیدٍ» ، «ضَلالٍ قَدِیمٍ» به كار رفته است. در قرآن، افراد و گروه هایی به عنوان گمراه معرّفی شده اند؛ از جمله: كسانی كه ایمان خود را به كفر تبدیل كنند، [3] مشركان، [4] كفّار، [5] عصیان گران، [6] مسلمانانی كه كفّار را سرپرست و دوست خود می گیرند، [7] كسانی كه مردم را از راه خدا باز می دارند، كسانی كه به خدا یا
تفسیر آیات برگزیده . ج1، ص: 121
رسول او توهین می كنند، آنان كه حقّ را كتمان می كنند و كسانی كه از رحمت خدا مأیوس اند. در قرآن، نام برخی افراد و گروه ها به عنوان گمراه كنندگان جامعه آمده است؛ از قبیل: ابلیس، فرعون، سامری، دوستان بد، طاغوت ها و نیاكان منحرف. گمراهان، خود بستر و زمینه ی انحراف را فراهم و گمراه كنندگان از این بسترها و شرایط آماده، سوء استفاده می كنند. بسترهای انحراف در قرآن عبارت اند از: هوا و هوس، [8] شرك ورزی، [9] گناه، [10] پذیرش ولایت باطل، [11] جهل و نادانی. [12] 1. انسان در تربیت، نیازمند الگوست. انبیا، شهدا، صدّیقین و صالحان، الگوهای زیبای انسانیّت اند: «صراط الّذین انعمت علیهم» ؛ 2. آنچه از خداوند به انسان می رسد، نعمت است. قهر و غضب را خود به وجود می آوریم: «انعمت» ، «المغضوب علیهم» (در باره ی نعمت «أنعَمتَ» به كار رفته، ولی درباره ی عذاب «غَضبتَ» به كار نرفته است) ؛ 3. ابراز تنفّر از مغضوبان و گمراهان، جامعه ی اسلامی را در برابر پذیرش سلطه و حكومت آنان، مقاوم و پایدار می كند: «غیر المغضوب علیهم و لا الضّالّین» .
[1] . ضحی (93) : 7.
[2] . محمّد (47) : 1
[3] . بقره (2) : 108: مَنْ یَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالایمانِ فَقَد ضَلَّ سَواءَ السَّبِیل
[4] . نساء (4) : 116: وَ مَنْ یُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَد ضَلَّ ضَلالاً بَعیداً
[5] . نساء (4) : 136: وَ مَن یَكفُرْ بِاللّه. . . فَقَد ضَلَّ
[6] . احزاب (33) : 36: وَ مَن یَعْصِ اللّهَ وَ رسولَهُ فَقَد ضَلَّ
[7] . ممتحنه (60) : 1: لاتَتَّخِذوا عَدُوِّی وَ عَدُوَّكُم أَوْلیاءَ. . . وَ مَن یَفْعَلْهُ مِنْكُم فَقَد ضَلَّ سَواءَ السَّبِیل
[8] . جاثیه (45) : 23: اتَّخَذَ إلهَهُ هَواهُ وَ أَضَلَّهُ اللّهُ
[9] . ابراهیم (14) : 30: وَ جَعَلوا لِلّهِ أَنْداداً لِیُضِلّوا عَنْ سَبِیلِه
[10] . بقره (2) : 26: و ما یُضِلُّ بِه إلّاالْفاسِقین
[11] . حج (22) : 4: أَنَّهُ مَن تَوَلّاهُ فَأَنَّهُ یُضِلُّه
[12] . بقره (2) : 198: و إنْ كُنْتُم مِن قَبلِه لَمِنَ الضّالِّین
 
 
 

 





[ پنج شنبه 13 اسفند 1394  ] [ 5:49 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]