ترك تجارت و آهنگ نماز

با اينكه قرآن صريحاً اعلام گر اين شعارست كه :

«و لا تَنْسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنيا..(1) يعني بهره خويش را از دنيا فراموش مكن...»

و همه جا مؤمنين را به بهره‌گيري از«روزيهاي پاك» و«زينتهاي دنيا» فرا مي خواند و به برتري مسلمين در زمينه مادي و معنوي هر دو تكيه دارد و خريد و فروش و تجارتي را كه برطبق موازين خدايي صورت مي‌بندد ارج مي‌نهد با اين همه در ستايش مؤمنان و مردان حق چنين مي فرمايد :« رجالٌ لا تُلهيهم تجارة ٌ ولا بيعٌ عن ذكرِ اللهِ وَاقامِ الصلوة وايتاءِ الزكوةِ يخافون يوماً تتقلَّبُ فيه القلوبُ والأبصارُ»
« پاك مرداني كه هيچ كسب وتجارت آنانرا از ياد خدا غافل نگرداند ونماز را به پاداشته وزكات فقيران دهند واز روزي كه دلها وديده ها در آن روزحيران ومضطرب است ترسان وهراسانند(2)»

نماز گزاران وافراد پاك دل از چنان ايماني برخوردارند كه لذت مناجات با حق تعالي را بر همه چيزمقدم مي دارند وظواهر دنيا ، اعم از جاه و مال ومقام و.... آنهارا نمي فريبد بلكه دنيا را وسيله اي براي تقرب به پروردگار ورضايت او قرار مي دهند زيرا دنيا بد ومذموم نيست بلكه هر چه در آن است از آيات ونعمتهاي پروردگار متعال است و آنچه در مورد دنیا مذموم شده شيفته دنيا شدن ودلبستگي به آن است به گونه اي كه از ياد خداي يگانه ودستورات اوغافل شده و در راه شقاوت وروسياهي گام بر دارد(3)

از دو امام راستين ؛ امام صادق وپدر گراميشان - عليهما سلام- آورده اند كه :« انّهم قومٌ اذا حَضَرَت الصلوة تَرَكوا التجاراة َوانْطَلَقوا إلَي الصَّلوة َوهم أعْظَمُ أجراً مِمّن يتّجر» «اينان ، مردان توحيد گرا و شايسته كرداري هستند كه به هنگام فرا رسيدن وقت نماز ، تجارت وداد وستد را وانهاده و به سوي نماز مي روند وروشن است كه پاداش آنان از كسانيكه تجارت مي كند پر شكوه تر است (4)براي همين است كه آنان سرمايه عمرخودرا به بهاي اندك مال دنيا نمي فروشند بلكه به فكرتجارتي هستند كه در آن زيان وتباهي وكسادي نباشد ،

چنانچه قرآن كريم مي فرمايد : « انّ الذين يتَلون كتابَ اللهِ واقاموا الصلوة وأنفقوا ممّا رزقناهم سراً وعلانية ًيرجونَ تجارةَ لَنْ تبور» « آنها كه كتاب خدا را تلاوت كرده ونماز به پا مي دارند و از آنچه خدا روزيشان فرمودپنهان وآشكار به فقيران انفاق مي كنند ، اميد تجارتي دارند كه زيان و زوال نخواهديافت(5) وچه تجارتي درديدگاه الهي ازنماز سودآور وپر درآمد تر مي تواند باشد.

پی نوشت ها:

1. قصص / 77.
2. نور /37 .
3.رحمت الله نوري شهرضايي ، دیدار با محبوب، ص 174 -173 .
4.طبرسي ، همان ، ج 9 ، جزء 17 و18 ، ص 649.
5. فاطر / 91.