مواظبت بر نماز جماعت
مواظبت بر نماز جماعت
قال علی (علیه السلام): مروه الحضر قراءه القران و مجالسه العلما و النظر فی الفقه و المحافظه علی الصلوه فی الجماعات. (1)
جوانمردی در هنگام حضور در وطن شامل تلاوت قرآن و هم نشینی با علماء و نگریستن در احکام دین و مواظبت بر نماز خواندن در جماعتها است.
نماز جماعت مزیت مهمی در جامعه اسلامی دارد، و نباید در ادای ان تعاون و تساهل و کسالت ورزید، و چنانکه از احادیث زیر واضح است عدم حضور جماعت باعث عدم قبول نماز او می شود، و معلوم است کسیکه نماز او کامل نیست به بقیه اعمال و کردار او نگاه نمی شود.
عبدالله بن عباس روایت می کند که رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «من سمع المنادی فلم یمنعه من اتباعه عذر – قالوا: و ما العذر؟ - قال خوف او مرض لم تقبل منه الصلاة التی صلی» (2)
کسیکه أذان را شنید و در إجابت کردن آن عذری او را منع نکرد، گفتند عذر مانند چه؟ فرمود: مانند ترس از دشمن، و یا مرض؛ نماز او قبول نمی شود.
یعنی نماز که در خانه می خواند از او قبلو نمی شود.
همچنین در حدیث دیگری روایت می کند که آن حضرت (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «من سمع النداء فلم یأته فلا صلاة له إلا من عذر» (3)
کسیکه أذان را بشنود ولی به نماز جماعت حضور نیابد نماز از او قبول نمی شود، مگر اینکه عذر داشته باشد.
و از أبی الدرداء (رض) روایت است که فرمود از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیدم که می فرمود:
«ما من ثلاثه فی قریه و لا فی بدو لا تقام فیهم الصلاه الا قداستحوذ علیهم الشیطان فعلیکم بالجماعه فانما یاکل الذنب من الغنم القاصیه» (4)
هر سه نفری که در قریه و یا بادیه نشینی باشند و نماز جماعت را بر پا نکنند، کسانی هستند که شیطان بر دل آنان سخت احاطه کرده، پس بر شماست که به جماعت حاضر شوید، زیرا گرگ همیشه گوسفندی را که از چوپان دور شده می خورد.
1- بحارالانوار} ج88، ص 10.
2- سنن أبی داود، ج1، ص 164.
3وسائل الشیعه، ج55، ص 375.
4صحیح سنن النسائی حدیث 8461/ 281.