كسي كه نهي مي‌كند بنده‌اي را كه مشغول نماز است

ارايت الّذي ينهي، عبداً اذا صلّي.
به من خبر دهيد آيا كسي كه نهي مي‌كند بنده‌اي را كه مشغول نماز است آيا مستحق عذاب نيست.«علق ، 9 و 10»
ـ قسمتي از كارهاي طغيانگران مغرور، ممانعت آنها از سلوك راه حق و پيمودن طريق هدايت و تقوي، پرداخته مي‌افزايد به من خبر ده آيا كسي كه نهي مي‌كند بنده‌اي را به هنگامي كه نماز مي‌خواند، آيا چنين كسي مستحق عذاب و كيفر الهي نيست.
مانع نماز رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ
در احاديث آمده است ابو جهل، از اطرافيان خود سؤال كرد آيا محمّد در ميان شما نيز (براي سجده) صورت به خاك مي‌گذارد؟ گفتند: آري. گفت: سوگند به آنچه ما به آن سوگند ياد مي‌كنيم، اگر او را در چنين حالي ببينم با پاي خود گردن او را له مي‌كنم. به او گفتند: ببين او در آنجا مشغول نماز خواندن است.
ـ ابو جهل حركت كرد تا گردن پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ را زير پاي خود بفشارد ولي هنگامي كه نزديك آمد عقب نشيني كرده و با دستش گويي چيزي را از خود دور كرد. به او گفتند: اين چه وضعي است در تو مي‌بينيم؟ گفت: ناگهان ميان خودم و او خندقي از آتش ديدم و منظره وحشتناك و همچنين بال و پرهايي مشاهده كردم.
در اينجا پيغمبر خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمود: قسم به كسي كه جانم در دست او است اگر به من نزديك شده بود فرشتگان خدا بدن او را قطعه قطعه مي‌كردند و عضو عضو او را مي‌ربودند.
اينجا بود كه آيه فوق نازل شد.
ـ در آيه آمده اگر اين شخص طغيانگر كه رهروان راه حق را از نماز و هدايت و تقوي باز مي‌دارد اگر تكذيب حق كند و از آن روي گرداند چه سرنوشت دردناكي خواهد داشت.[1]
در تفسير الميزان آمده:
ـ مرا خبر ده از كسي كه نهي مي‌كرد بنده‌اي را كه نماز مي‌خواند و خدا را عبادت مي‌كرد، و با اين حال شخص نمازگزار را از نماز نهي مي‌كند و يا اين كه مي‌داند خدا مي‌بيند آيا جز عذاب استحقاقي جز اين دارد.[2]
ـ از سياق برمي‌آيد نمازگزار رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ بوده نه مردم.[3]

[1] . تفسير نمونه، ج 27، ص 166.
[2] . تفسير الميزان، ج 20، ص 753.
[3] . تفسير الميزان. ج 20، ص 760؛ مجمع البيان، ج 20، ص 760.