تكبير گفتن بعد از نماز

* پس از سلام نماز اغلب نمازگزاران سه بار با صداى بلند تكبير گفته، همراه آن، شعارهايى مى‌دهند، سؤالى كه مطرح مى‌شود اين است كه آيا اسلام و قرآن اين شعارها را بدعت و غير اسلامى مى‌داند، يا خير؟ اگر بدعت نيست دليل عقلى، قرآنى و اجتماعى آن را به طور مشروح، واضح و مستدلّ و شرعى ـ فقهى بيان فرماييد.
* «بدعت» نسبت دادن امور خارج از دين به دين است،^[32] ولى شعار كه نوعى ابراز عقيده و موجوديّت وحمايت و پشتيبانى است بدعت نمى‌باشد، زيرا اوّلا: هيچ دليلى شرعى بر نهى از آن وجود ندارد، ثانياً: شعار اگر در جهت تأييد اسلام و مسلمانان باشد، مى‌تواند مصداقى از (تَوَاصَوْا بِالْحَقِّ)^[33]؛ و نيز (وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّة...)^[34]؛ هر نيرويى در قدرت داريد، براى مقابله با آنها [=دشمنان] آماده سازيد...، چرا كه شعارْ افكار را در يك محور منسجم مى‌كند واز نظر روانى تأثيرى منفى بر دشمن مى‌گذارد.
گذشته از اين، شعار دادن سابقه‌اى تا صدر اسلام دارد. پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) بارها در جنگ‌ها متوسل به شعار شدند. شعارهاى «الله اعلى و اجل، الله اعلى و اجل» مسلمانان در برابر شعار دشمن: «اعل هُبل، اعل هُبَل» و نيز «الله مولانا و لا مولى لكم» در برابر «نحن لنا العزّى و لا عُزَّى لكم» كه از سوى دشمن در پايان جنگ احد سر داده شده بود، در تاريخ معروف است.^[35]
بنابراين، شعارهايى كه براى تحكيم حكومت اسلامى و كيان مسلمانان باشد، نه تنها از آن نهى نشده كه از اين بابت (نصرت دين و جامعه مسلمانان) مستحب نيز هست.