رسول الله فرموده اند: «نماز نور مؤمن و معراج مؤمن و مایه ی نزدیکی هر پرهیزکاری به خدا و کلید بهشت است.»
«هر چیزی چهره ای دارد و چهره دین اسلام (نماز) است و خداوند (جل ثناوه) نور دیده مرا در نماز قرار داده است ونماز را محبوب من گردانید به گونه ای که من از نماز سیر نمی شوم. همانا نماز ستون دین است و (نماز) نخستین عمل فرزند آدم است که به آن رسیدگی می شود؛ اگر درست بود؛ به دیگر اعمالش رسیدگی می شود و اگر درست نبود، به سایر اعمالش رسیدگی نمی شود. کسی که در نمازش خشوع و فروتنی ندارد نمازش (نماز) نیست و هر که نمازش او را از هر کار زشت و ناپسند باز ندارد، جز بر دوری او از خدا افزوده نشود. هر کس دو رکعت نماز همراه با تفکر بخواند بهتر است از این که شبی را که به صبح نماز بگذارد و تفکر نکند. میان مسلمانان و کافر فاصله جز این نیست که نماز واجب را عملاً ترک کند یا از روی سبک شمردن آن را نخواند، هر که پنج نماز را با جماعت بخواند، به او گمان نیک برید و بدانید که نماز چهره ی شیطان را سیاه می کند و انسان را از زشتکاری باز خواهد داشت.»(1)

1- میزان الحکمه، باب صلاة/ ص 452 تا 445- نهج البلاغه / ترجمه ابراهیم احمدیان، ص 579.