نماز با وضوی ظاهری و باطنی
نماز با وضوی ظاهری و باطنی
حاتم اَصَم، از عابدان واراسته و مخلص بود. یک از مسلمین به نام(عصام بن یوسف)نزد او آمد و با اعتراض پرسید: تو چگونه نماز می خوانی؟حاتم گفت: هنگامی که وقت نماز فرا رسد، بر می خیزم و وضوی ظاهری و باطنی می گیرم. عطام گفت: وضوی باطنی دیگر چگونه است؟حاتم گفت: اما وضوی ظاهری،اعضای وضو را با آب می شوییم.
اما وضوی باطنی،آن را با هفت خصلت می شوییم:1- با توبه 2- پشیمانی از گناهان سابق 3- ترک دلبستگی به دنیا 4- ترک تعریف و ستایش مخلوقات 5- ترک ریاست مادی 6- ترک کینه 7- ترک حسادت. سپس به مسجد می روم و آماده ی نماز می شوم،در حالی که کعبه را پیش روی می بینم و خود را در برابر خدای بزرگ، یکپارچه محتاج می نگرم، گویی در محضر خدا هستم، بهشت را در طرف راست و دوزخ را در طرف چپ و عزرائیل را در پشت سر مشاهده می کنم و گویی پاهایم روی پل صراط قرار گرفته و این نماز،آخرین نماز من است.
بعد نیت می کنم و تکبیر می گویم و حمد و سوره را با تفکر و تأمل می خوانم. سپس رکوع را با تواضع و خشوع انجام می دهم. در آخر سجده را با تضرع و زاری به جا می آورم و تشهد را با امید می خوانم و سلام نماز را با اخلاص می گوییم. مدت سی سالی است که نماز من این گونه باشد.
الدین فی القصص، ج 1، ص 10.
[ پنج شنبه 27 اسفند 1394 ] [ 7:48 PM ] [
فروزان ]