پاداش کسى که مانند امیر مؤمنان (ع) وضو بگیرد و مانند او ذکر خدا کند

«عن عمه عبد الرحمن بن کثیر الهاشمی مولى محمد بن علی عن أبی عبد الله ع قال بینا أمیر المؤمنین ع ذات یوم جالسا مع ابن الحنفیة إذ قال یا محمد ائتنی بإناء فیه ماء أتوضأ للصلاة فأتاه محمد بالماء فأکفأ بیده الیمنى على یده الیسرى ثم قال بسم الله الحمد لله الذی جعل الماء طهورا و لم یجعله نجسا قال ثم استنجى فقال اللهم حصن فرجی و أعفه و استر عورتی و حرمنی على النار ثم تمضمض فقال اللهم لقنی حجتی یوم ألقاک و أطلق لسانی بذکرک ثم استنشق فقال اللهم لا تحرم علی ریح الجنة و اجعلنی ممن یشم ریحها و روحها و ریحانها و طیبها قال ثم غسل وجهه فقال اللهم بیض وجهی یوم تسود فیه الوجوه و لا تسود وجهی یوم تبیض فیه الوجوه ثم غسل یده الیمنى فقال اللهم أعطنی کتابی بیمینی و الخلد فی الجنان بیساری و حاسبنی حسابا یسیرا ثم غسل یده الیسرى فقال اللهم لا تعطنی کتابی بشمالی و لا تجعلها مغلولة إلى عنقی و أعوذ بک من مقطعات النیران ثم مسح رأسه فقال اللهم غشنی برحمتک و برکاتک و عفوک قال ثم مسح رجلیه فقال اللهم ثبتنی على الصراط یوم تزل فیه الأقدام و اجعل سعیی فیما یرضیک عنی یا أرحم الراحمین ثم رفع رأسه فنظر إلى محمد فقال یا محمد من توضأ مثل وضوئی و قال مثل قولی خلق الله عز و جل من کل قطرة ملکا یقدسه و یسبحه و یکبره و یکتب الله تعالى له ثواب ذلک إلى یوم القیامة؛ عبدالرحمن بن کثیر هاشمى از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود: روزى امیر مؤمنان (ع) با فرزندش محمد حنفیه نشسته بود، به او فرمود: اى محمد، ظرف آبى براى من حاضر کن تا براى نماز وضو بگیرم. محمد ظرف آبى آورد، و حضرت با دست راست خود آب را بر دست چپ ریخت و گفت: به نام خدا، و ستایش از آن خداوندى است که آب را پاک و پاک کننده قرار داد و آن را نجس قرار نداد. سپس استنجا کرد و گفت: خدایا، دامن مرا از خیانت مصون دار و آن را از عفت برخوردار کن، و عورتم را بپوشان، و مرا بر آتش دوزخ حرام گردان. محمد مى گوید: سپس آب را در دهان خود گردانید و گفت: خدایا، حجت مرا در روزى که تو را ملاقات مى کنم به من بیاموز، و زبانم را به ذکر و سپاس خود گویا کن. آنگاه آب در بینى خود کرد و گفت: خدایا، بوى بهشت را بر من حرام مگردان، و مرا از کسانى قرار ده که از بوى آن و از راحتیها و گلها و عطرهاى آن بهره مى برند. محمد مى گوید: پس از آن صورت خود را شست و گفت: خدایا، چهره مرا در روزى که چهره ها سیاه مى گردد سفید گردان، و چهره ام را در روزى که چهره ها سفید مى شود سیاه مگردان. سپس دست راست خود را شست و گفت: خدایا، نامه عمل مرا به دست راستم ده، و برات جاودانگى در بهشت را به دست چپم ده، و حساب مرا آسان گیر. سپس دست چپش را شست و گفت: خدایا، نامه عمل مرا به دست چپم و از پشت سرم مده، و دستم را به گردنم غل مکن، و از لباسهاى آتشین دوزخ به تو پناه مى برم. آنگاه سرش را مسح کرد و گفت: خدایا، رحمت و برکت و گذشت خود را بر من فرو ریز. سپس پاهاى خود را مسح کرد و گفت: خدایا، گامهاى مرا بر صراط ثابت بدار در روزى که گامها در آن مى لغزد، و تلاش مرا در چیزى که باعث خشنودى تو از من است قرار ده، اى مهربان ترین مهربانان. پس از آن سرش را بلند کرد و به محمد نظر افکند و فرمود: اى محمد، هر کس مانند من وضو بگیرد و مانند آنچه را که من گفتم بگوید، خداوند از هر قطره آب وضویش فرشته اى خلق مى کند که تقدیس و تسبیح و تکبیر خدا کند، و پاداش آن را تا روز قیامت براى او مى نویسد».