پرخوابی علیه بندگی

پرخوابی هم یک نوع مریضی است که مبتلا به آن نه تنها توفیق تحصیل حضور قلب پیدا نمی‏کند، بلکه تارک نماز هم می‏شود.  پرخوابی و اعتیاد به آن، جسم را بی حال می‏کند و موجب ضعیف شدن اراده می‏گردد و اعتماد به نفس از آدمی که سلب می‏شود در نتیجه آدمی در مقابل معنویات عکس العمل منفی نشان می‏دهد، چنین شخصی در نماز با حالت خواب آلود روبه رو می‏شود و هنگام بیدار شدن از خواب، به سختی بر می‏خیزد و به علت اسارت خواب، با بی حالی وضو می‏گیرد و طوری صورت را می‏شوید که خواب از سرش نپرد و در هنگام نماز در فکر خواب است و با اتمام نماز دست و پا شکسته، به طرف رختخواب پرواز می‏کند، چرا که محبوبش خواب است و نماز مزاحم بود. در این مورد روایتی از حضرت عیسی علیه السلام آمد:  "یا بنی اسرائیل لا تکثروا الاکل فانه من اکثر الا کل اکثر النوم و من اکثر النوم اقل الصلاة و من اقل الصلاة کتب من الغافلین / ای بنی اسرائیل در خوردن زیاده روی نکنید که همانا محصول زیاد خوردن بسیار خوابیدن است و هر کس بسیار بخوابد نماز و عبادتش کم خواهد بود و آن گاه در زمره غافلان به شمار خواهد آمد. "

منبع: شبستان