فلسفه وضو از دریچه دانش نوروفیزیولوژی
فلسفه وضو از دریچه دانش نوروفیزیولوژی
با توجه به نقشه آدمک حسی، روشن است که وقتی در جریان وضو، داخل دهان، صورت، ساعدها، کف دستها، جلوی سرو روی پاهای آدمک حسی، تحریک شوند، قسمت اعظم قشر حسی، تحریک میشود و هوشیاری به سطح بالایی میرسد، در حالی که فقط چیزی، حدود 20٪ از سطح بدن مرطوب شده است. اگر شخص به عوض وضو گرفتن تمامی بدن خود (یعنی 5 برابر مساحت وضو) را میشست، چیز زیادی بر تحریک ناشی از وضو، افزوده نمیشد؛ به عبارت دیگر، اگر برنامه وضو به گونه فعلی نبود ومناطق دیگری از بدن شسته میشدند، چنین اثری به دست نمیآمد. پس وضو، با مرطوب کردن 20٪ از سطح بدن، تقریباً کار مرطوب کردن تمام بدن را انجام میدهد و این موضوع واقعاً یک معجزه است.
در حقیقت، شرع مقدس خواسته است، با سهلترین عمل و کمترین زحمت، بیشترین اثر حاصل آید که همانا نشاط و توجه کافی برای به جا آوردن نماز است. اما بهترین شیوه تحریک حسی، به منظور تولید نشاط، استفاده از آب است؛ زیرا هم بیخطر بوده و هم بهداشتی است و به علاوه، از لحاظ روانی هم خوشایند است."
خبرگزاری شبستان