هديه دادن در نماز

روزى عباس عموى پيامبر ـ صلى اللّه عليه وآله ـ بر كنار چاه زمزم نشسته بود و حديث نقل مى كرد ناگاه ابى ذر غفارى حاضر شد و گفت:(اى مردم! منم ابوذر غفارى شنيدم از رسول خدا ـ صلى اللّه عليه وآله ـ به اين دو گوش والاّ اگر دروغ بگويم هر دو گوشم كر شود و ديدم با اين دو چشم والاّ هر دو چشم كور شود كه حضرتش مى فرمود: على قائد و پيشواى نيكوكاران است و كشنده كافران استيارى كرده شده است هر كه او را يارى كند و خوار است هر كه او را يارى نكند.(من نماز خواندم در روزى از روزها با رسول خدا ـ صلى اللّه عليه وآله ـ نماز ظهر را پس سائلى در مسجد سئوال كرد كسى چيزى به او نداد سائل دست به سوى آسمان بلند كرد و گفت: خداوندا گواه باش كه من در مسجد رسول خدا(ص) سؤال كردم و كسى چيزى به من نداد و على عليه السلام در ركوع بود.(حضرت با انگشت كوچك دست راستش اشاره به سوى سائل كرد و پيوسته انگشتر را در آن دست مى كرد و سائل آمد و انگشتر را از انگشت آن حضرت گرفت و حضرت رسول نيز در نماز بود و اين واقعه را مشاهده كرد. چون از نماز فارغ شد سر به سوى آسمان بلند كرد و گفت:خداوندا! برادرم موسى از تو سؤال كردو گفت: پروردگارا! سينه مرا گشاده گردان و آسان گردان براى من كار مرا و بگشا گرهى از زبانم كه بفهمند سخن مرا و بگردان از براى من وزيرى از اهل من كه آن هارون است محكم گردان با آن بازوى مرا و شريك گردان او را در كار من پس دعاى او را مستجاب گردانيدى و به اوخطاب كردى كه بزودى محكم گردانم بازوى تو را به برادر تو و براى شماهر دو سلطنتى و استيلائى بدهم خداوندا! منم محمد پيغمبر تو و برگزيده تو پس بگشا براى من سينه مرا و آسان كن براى من كار مرا و بگردان از براى من وزيرى از اهل من كه او على(ع) است محكم گردان به او پشت مرا).ابوذر گفت: (هنوز سخن آن حضرت تمام نشده بود كه جبرئيل از جانب خداوند جليل نازل شد و گفت: يا محمد! اين آيه را (انما وليكم اللّه و رسوله والذين آمنوا الذين يقيمون الصلوة ويؤتون الزكاة وهم راكعون) (مائده: 55) بخوان و اين آيه در شأن على(ع) نازل شده).(1)

(1)(1)حديقة الشيعة صفحه 186.