سه خصلت نمازگزار واقعی

خصلت اول: وقتی نمازگزار به نماز ایستاد، فرشتگان از آنجا تا دورنمای آسمان او را در بر می‌گیرند و او در میان صفوف فرشتگان است. این چه عبادتی است که همه فرشتگان مأمور حفظ انسانند تا وسوسه‌ها، شیطان، وهم و خیال از هیچ راهی نتوانند نمازگزار را به خود متوجه کند؟ اگر نمازگزار با حضور قلب، متوجه نماز شود، در حصار امن فرشتگان قرار می‌گیرد.

گاهی نمازی خوانده می‌شود، ولی وقتی تمام شد، صورتش سیاه است به نمازگزار می‌گوید: «تو مرا ضایع کردی خدا تو را ضایع کند» و گاهی صورتش سفید و روشن است و می‌گوید: «تو مرا حفظ کردی خدا تو را حفظ کند».

شیطان در کمین نماز، روزه و کارهای خیر است، در کنار خیر می‌نشیند و وسوسه می‌کند. خودش گفته: «لأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَکَ الْمُسْتَقِیمَ» من در کمین راست تو می‌نشینم، کمین می‌کنم و نمی‌گذارم عبور کنید. مرکز فساد و گناه، کمینگاه شیطان است. در نماز وسوسه می‌کند، یک وقت انسان متوجه می‌شود که نمازش تمام شده و می‌گوید «اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکَاتُهُ»!

خصلت دوم اینکه: خیرات از چهره‌های آسمان پیوسته بر سر نمازگزاران فرود می‌آید تا نمازش را به پایان برساند.

خیر چیست؟ ما چه چیز را خیر می‌دانیم؟ بعضی عمرها با برکت است. دوست خوب، استاد خوب، شاگرد خوب، فرزند صالح و داشتن اخلاص، خیرات و وسیله رساندن انسان به خیر نهایی است. تمام آنچه ذکر شد در سایه نماز تحصیل می‌شود و نمازگزار به مدد این عبادت، مستحق نزول خیرات و خوبی‌ها می‌شود.

خصلت سوم اینکه: خدای سبحان فرشته‌ای را وکیل کرده تا به نمازگزار بگوید: تو اگر بدانی با چه کسی مناجات می‌کنی، دست از نماز بر نمی‌داری.

لذا از معصوم (ع) رسیده است که «أَذِقْنِی فِیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ» شیرینی یادت را به من بچشان چون ما نچشیدیم، نماز برایمان عادی است اینکه ما نماز می‌خوانیم و چیزی از نورانیت حس نمی‌کنیم برای آن است که نماز را با آداب و اسرار آن نخوانده‌ایم.

جهان نیوز